بزرگنمايي:

نسیم گیلان -
سرمقاله خراسان/ مسئولان به «عصرجدید» سلام کنند!
٨٩
٠
خراسان / « مسئولان به «عصرجدید» سلام کنند! » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سیدصادق غفوریان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
یک گروه خلاق چند ده نفره در یک برنامه تلویزیونی توانسته اند ده ها استعداد در بخش های مختلف را کشف و به جامعه معرفی کنند.
آیا به نظر شما در همه این سال ها همین کار را وزارتخانه ها، سازمان ها، ادارات کل و دیگر نهادها با قانون و تبصره و دراختیار داشتن میلیاردها ریال بودجه و اعتبار توانسته اند انجام دهند؟
اگر توانسته و انجام داده اند پس چرا یک جوان با انگیزه مستعد را با کلی توانمندی های ویژه، مردم شهر خودش هم نمی شناسند؟ آیا اساسا در سیستم های کنونی در حوزه آموزش و فرهنگ، سازوکاری مدون و رسمی برای شناسایی استعدادها وجود دارد؟
اگر هست و می شناسید به من که یک خبرنگار هستم معرفی کنید!
فرض کنید فرزندتان صاحب یک رتبه علمی برتر شده یا دارای هنر و توانمندی خاص و استعدادی ویژه است، آیا سیستم و فرایندی وجود دارد که او را هدایت و حمایت کند؟! ضمن این که به تازگی نیز مدارس سمپاد که وظیفه تربیت دانش آموزان مستعد علمی را بر عهده داشت حذف شدند. هرچند همان سیستم هم دارای اشکالات بسیاری بود.
همین الان چند نمونه می خواهید برایتان فهرست کنم که به دلیل نبود حمایت، این استعدادها هدر رفته اند. این ماجرا در بخش های علمی دردناک تر و غم انگیزتر به نظر می رسد؛ به ویژه در کشوری که به واسطه استعدادهای فراوانش قرار است علم و فن ابزار ارزش افزوده و تولید ثروتش باشد نه فقط نفت، نفت و نفت...
علاقه مندم خیلی گذرا به الگوی پرورش استعدادها در کره جنوبی اشاره کنم. این کشور پس از این که از سال 1983 میلادی با تاسیس مدارس ویژه ای به این کار می پرداخت، در سال 2000 با تصویب «قانون حمایت از استعدادهای درخشان» مرحله جدیدی از پرورش استعدادها را تجربه کرد. طی سال های متعدد و با برنامه ریزی های دقیق تا سال 2008، پنجاه هزار دانش آموز دبستانی و دبیرستانی (یکی از هر 140 دانش آموز) آموزش های خاص را فراگرفتند و نه تنها درمیانه راه رها نشدند بلکه هم اینک در 25 دانشگاه این کشور پژوهش ها با تمرکز بر استعدادهای ویژه و درخشان انجام می پذیرد. رویکرد و هدف گیری آموزش و پرورش استعدادهای شناسایی شده در کره جنوبی فراگیر و توسعه یافته است به این معنا که حتی طبقه محروم اقتصادی و اجتماعی نیز به طور ویژه در دایره شناسایی و حمایت قانون حمایت از استعدادها قرار می گیرند. آموزش و پرورش در این سیستم بخش های علوم کامپیوتر، هنر، ورزش، نویسندگی خلاقانه، علوم انسانی و اختراعات را در برمی گیرد به علاوه این که مربیان و نیروی انسانی تربیت استعدادهای درخشان در همه بخش ها صاحب تخصص های ویژه هستند. نحوه شناسایی استعدادهای درخشان ابتدا با شناسایی در مدرسه، سپس آزمون و ارزیابی های تخصصی صورت می گیرد.
شاید هنوز زود است!
باری ایجاد نظام شناسایی و تربیت استعداد، فکر نو، اندیشه پیشرو و دلسوزی می خواهد و به نظر هنوز زود است که ما در کشورمان چنین کاری را حداقل از این وضعیت مدارس مان انتظار داشته باشیم؛ ما هنوز در این چالش گرفتاریم که آیا مدرسه برای خرج و مخارجش باید از والدین پول بستاند یا نه!
«عصر جدید» چرا قابل احترام است؟
برنامه تلویزیونی «عصر جدید» در مدت چند ماهی که به قاب تلویزیون آمده است، شاید در نگاه نخست به ذهن آید که این برنامه کار ساده ای را در پیش گرفته است. اما همین کار ساده را کدام فرد یا نهاد مسئول تاکنون انجام داده است. خیلی ساده می توان نمونه ورزشی اش را به یاد آورد. از آن زمان که ما نوجوان بودیم و در فوتبال سرک می کشیدیم از فوتبالی ها می شنیدیم که می گفتند برای رشد ورزش فوتبال باید از دوران کودکی استعدادیابی صورت گیرد و آن را در فرایند آموزش های تخصصی پرورش داد و در بزرگ سالی بهره‌اش را برد. امروز که از دوران نوجوانی ما سی سال می گذرد هنوز هم همین حرف ها را از کارشناسان فوتبال می شنویم.
تازه این فوتبال ، مهیج ترین و محبوب ترین ورزش جهان ، آن قدر جذابیت دارد که مردم حاضرند هزینه کنند تا پای فرزندانشان در مدارس فوتبال به توپ بخورد. این روزهای تابستان در مدارس فوتبال که قرار است استعدادیاب هم باشند غوغایی است از کودکان فوتبال دوست که شب ها خواب رونالدو و مسی شدن را می بینند اما کیست که بداند و نظارت کند که در این مدارس غیر از معدود موارد، جز پول پرستی هیچ اتفاق دیگری نمی افتد.
برنامه عصر جدید اما در قالب جمع و جورتر و بدون ردیف بودجه دولتی و تبصره مجلس از مرکز پایتخت تا گوشه و کنار این سرزمین استعدادهای درخشان را به مردم معرفی می کند، تشویقش شان می کند؛ به احترام شان تمام قد می ایستد و گاهی نیز از شوق برایشان اشک می ریزد.
«عصر جدید» می تواند برای همه مسئولان و به ویژه آن دسته از مسئولان که فاقد حداقل ها در توان برنامه ریزی و خلاقیت هستند، الگوی فکر و عمل باشد، این که چگونه یک استعداد ویژه را بشناسند و چگونه آن را در مسیر موفقیت هدایت کنند. اگرچه از یک برنامه چندان نمی توان هدایت و پرورش این استعدادها را انتظار داشت اما عصر جدید آن طور که بیان می کند بنا ندارد استعدادهای ویژه اش را رها کند. خوب است اکنون چند درس ساده از عصر جدید را با هم مرور کنیم.
شناسایی استعدادها
ایجاد عرصه بروز استعداد
تشویق و حمایت معنوی و مادی
آموزش
تقویت انگیزه و خلاقیت
برانگیختن حس غرور و اصل خواستن توانستن است
ایجاد احساس بالندگی برای ایران و ایرانی که به فرزندان خود افتخار کند
و مهم ترین دستاورد «عصرجدید» ایجاد این باور در میان دور افتاده ترین فرزندان این مرزوبوم است که دریافتند جایی برای دیده شدن استعداد آن ها هست ، جایی که آن ها را به کلیتی به نام ایران وابسته تر و باورمند تر می کند.