بزرگنمايي:

نسیم گیلان -
پمپئو، پادشاه بلامنازع سیاست خارجی آمریکا
٣٧٨
٠
ایسنا / متن پیش رو در ایسنا منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
"هنگامی که مایک پامپئو پس از کناره‌گیری جان بولتون در کاخ سفید صحبت کرد، نمی‌توانست لبخند رضایت خود را پنهان کند".
خبرگزاری فرانسه در مطلبی درباره تاثیر خروج جان بولتون، مشاور امنیت ملی برکنار شده کاخ سفید از تیم دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا بر جایگاه مایک پامپئو، وزیر امور خارجه این کشور نوشته است: با برکناری بولتون، پامپئو به پادشاه بلامنازع سیاست خارجی دونالد ترامپ تبدیل شده است.
این سرباز، وکیل و تاجر سابق از سال 2010 که با حمایت جنبش راستگرای پوپولیست "تی پارتی" به عنوان نماینده کانزاس وارد کنگره شده، پیشرفت سریعی در واشنگتن داشته است.
بسیاری اما گمان می‌برند که پامپئو احتمالا تصمیم بگیرد مدت زیادی در جایگاه قدرتمند تازه‌اش باقی نماند و بخواهد بر نامزدی سنا به عنوان نماینده کانزاس در انتخابات سال آینده متمرکز شود که شاید با چشم‌انداز نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری 2024 همراه باشد.
او که پیش از تصدی وزارت امور خارجه آمریکا در سال گذشته میلادی مدیریت سیا را بر عهده داشت، آنقدر به ترامپ نزدیک است که این رییس جمهور سال گذشته میلادی گفت، او تنها مشاورش است که هرگز با او بحث نکرده است.
در این میان حتی پیش‌بینی‌هایی درباره احتمال جانشینی پامپئو به جای بولتون با حفظ سمت مطرح شد که مسئولیت دوگانه کم‌سابقه‌ای در تاریخ آمریکا است و آخرین فرد در تاریخ آمریکا که این دو سمت را با هم بر عهده داشته، هنری کیسینجر بوده است.
با این که ترامپ این احتمال را تکذیب کرد، پامپئو را فردی "خارق‌العاده" توصیف کرد و گفت: همکاری ما با هم بسیار خوب پیش می‌رود.
تحلیلگران اما معتقدند که قدرت پامپئو از یک تضاد به وجود می‌آید. در حالی که بولتون که بیش از چهار دهه یکی از خودی‌های واشنگتن بود، مسیر سیاست خارجی آمریکا در خصوص مسائلی همچون ایران و ونزوئلا را با بولدوزر به "راست" (گرایش‌های راستگرا) هدایت کرد، این پامپئو بود که صعود کرد زیرا او کسی است که "رهبری ترامپ" را دنبال می‌کند.
تام رایت، پژوهشگر سیاست خارجی در موسسه بروکینگز می‌گوید: پامپئو تاثیرگذار است اما باید درباره تاثیر او واقع‌بین بود. او تاثیرگذار است چون برای پیشبرد دستورکار خود خیلی پافشاری نمی‌کند.
رایت افزود: او می‌داند چه زمانی باید دست بردارد. او تنها کسی است که باقی مانده اما به طور خاص در خصوص سیاست‌ها تاثیرگذار نیست. او دیدگاه‌های خود را پیش می‌برد اما اگر احساس کند که ترامپ مسیر دیگری را پیش گرفته، فورا از ادامه مسیر خود دست می‌کشد.
پامپئو 55 ساله با تخریب هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه وقت بر سر عدم توقف حمله مرگبار سال 2012 علیه کنسولگری آمریکا در بنغازی نام خود را در کنگره سر زبان‌ها انداخت.
پامپئو فعالیت خود در وزارت امور خارجه را با موضع‌گیری‌های محافظه‌کارانه آشکاری همچون درخواست امتیازات گسترده از ایران در ازای برداشته شدن تحریم‌های یک‌جانبه آغاز کرد.
پامپئو همچنین هماهنگ‌کننده امور کره شمالی ترامپ نیز بوده است. او سال گذشته میلادی هنگامی که ترامپ به دنبال دستیابی به توافقی احتمالی با پیونگ‌یانگ بود، چهار بار به کره شمالی سفر کرد.
وزارت امور خارجه پامپئو همچنین با امید دستیابی به هدف ترامپ مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و پایان دادن به حضور آمریکا در درگیری 18 ساله این کشور، با طالبان وارد مذاکره شد.
رایت، پژوهشگر سیاست خارجی در موسسه بروکینگز می‌گوید: ترامپ می‌خواهد با رقبای آمریکا ارتباط دیپلماتیک داشته باشد. این ایده پامپئو نیست. این رییس جمهور است که دستور کاری دارد و می‌خواهد از شر افرادی که با آن مخالفند، خلاص شود.
تاکید ترامپ بر دیپلماسی در حالی صورت می‌گیرد که برای کمپین خود برای انتخابات ریاست جمهوری 2020 آماده می‌شود و امیدوار است که بتواند طی آن دستاورهای محکمی را در زمینه سیاست خارجی ارائه کند.
پامپئو تا یکم ژوئن سال آینده میلادی فرصت دارد که درباره نامزدی سنا به عنوان نماینده کانزاس تصمیم‌گیری کند.
نشستن بر کرسی سنا به پامپئو اطمینان خواهد داد که فارغ از نتیجه انتخابات سال آینده یا تصمیم‌گیری‌های هوسی ترامپ همچنان جایگاهی ارشد در واشنگتن خواهد داشت.
او اما فعلا از معدود مقامات ترامپ است که حضورش در مقام وزارت خارجه محفوظ به نظر می‌رسد.
پامپئو ماه گذشته میلادی در گفتگویی درباره رابطه‌اش با ترامپ گفت، معمولا با او اختلاف نظر دارد.
پامپئو در این گفتگو اظهار کرد: اما وقتی او تصمیمی می‌گیرد که قانونی است، وظیفه من این است که با تمام انرژی و قدرتی که دارم، آن را اجرا کنم.
ترجمه غزال حسین خانی