بزرگنمايي:

نسیم گیلان- علی درجانی روز دوشنبه بیان داشت: برنج استحصال شده از محصول راتون نسبت به محصول اصلی با هزینه کمتر تولید و از لحاظ کیفیت دارای عطر و طعم خوبی است که موجب ارتقاء درآمد کشاورزان و افزایش تولید برنج سفید استان می شود.

وی با بیان اینکه راتون برنجی کم هزینه و خوش طعم بوده و ارزش افزوده بالایی دارد، ادامه داد: پیش بینی می شود امسال 90 هزار تن شلتوک از راتون در گیلان برداشت شود.

درجانی با اشاره به اینکه سطح پرورش راتون در استان گیلان 90 هزار هکتار بوده، افزود: اولین برداشت راتون از شالیزارهای استان گیلان (شهرستان فومن)در سطحی معادل سه هزار متر مربع انجام شد.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان ارزش اقتصادی محصول را بیش از 80 میلیارد تومان عنوان و تصریح کرد: این درحالیست که پرورش راتون نسبت به سال گذشته در سطح و میزان تولید 20 درصد  افزایش داشته است.

به گزارش ایرنا، راتون برنجی کم رنج تر از برنج اولیه و یکی از راهکارهای افزایش تولید برنج در واحد سطح، در واحد زمان با توانایی تولید پنجه و پانیکول جدید بعد از برداشت محصول اصلی و اولیه است. اسامی ‌محلی که در گیلان برای برنج راتون به کار می رود عبارت است از: شاه‌بج ، شی ورز، ورزازاکـی و از استفاده‌های آن در منـاطقی کـه کـشت مجـدد بـرنج بوسـیله کمبـود آب آبیاری و هم چنین درجه حرارت پایین در پایان فصل رشد، محـدود مـی‌شود، راتونینـگ با طول دوره رشد و نمو کوتاه مـی‌توانـد یـک گیـاه جدیـد را ایجـاد کند. 
استفاده از راتون نسبت به سایر کشت‌های دوم در برنج آسـان‌تـر و کـاربردی‌تـر اسـت. طبق آمار سازمان جهاد کـشاورزی اسـتان گـیلان سـطح زیـر کـشت گیـاه راتـون بـرنج در سال‌های اخیر بالاترین سطح زیر کشت را به عنوان کشت دوم در مقایسه با سایر کشت‌های دوم نظیر شبدر، ترب و کلزا داشت. بنابراین ظرفیت قابل توجـهی بـرای افـزایش محـصول برنج از طریق استحصال راتون در شـمال کـشور وجـود دارد کـه باید بـا اسـتفاده از تحقیقات و مطالعات بیشتر، مدیریت بهینه برای تولیـد بیـشتر راتـون را مـشخص کرد. ایـن مسأله توجه هر چه بیشتر برای تولید راتون در استان را ضروری می‌سـازد. 
استان گیلان 238 هزار هکتار اراضی شالیکاری دارد که سالانه یک میلیون و 160 تن شلتوک از آن استحصال می شود و از این میزان حدود 750 تن برنج سفید با کیفیت بدست می آید. 
بیش از 317 هزار بهره بردار بخش شالیکاری گیلان همه ساله برای کاشت برنج ، ابتدا در فصل زمستان دو نوبت زمین های شالیزاری را همزمان با بارش های زمستانه شخم می زنند تا هم زمینه نفوذ آب به خاک را فراهم آورند و هم نسل آفات باقیمانده در پوشش گیاهی نابود شود. 
پس از آن در نیمه اول فروردین ماه، خزانه گیری نشاء برنج آغاز می شود و از نیمه دوم فروردین تا پایان نیمه اول اردیبهشت ماه، نشاء برنج دستی یا مکانیزه به زمینی که از قبل با تیلر آماده و سپس آب تخت شده، منتقل می شود. 
از نیمه دوم اردیبهشت ماه تا اواسط نیمه اول تیرماه نیز فصل داشت برنج است که در این مدت، وجین و مراقبت های گیاهی انجام می شود. از اواخر نیمه دوم تیر تا پایان شهریورماه نیز به تناسب جدول زمان کاشت، فصل برداشت برنج در استان گیلان است. 
استان گیلان بزرگترین تولیدکننده ارقام بومی و باکیفیت برنج در کشور است و رتبه اول کشور را از لحاظ سطح زیرکشت و همچنین رتبه دوم تولیدکننده برنج بعد از استان مازندران را به خود اختصاص داده است. 
ارقام هاشمی، علی کاظمی، صدری، حسنی و دیلمانی جزو رقم های کیفی و ارقام گوهر، سپیدرود و خزر جزو رقم های پرمحصول است که در شالیزارهای گیلان کشت می شود. 
بیشترین رقم های کشت شده برنج در این استان، رقم های کیفی هاشمی و علی کاظمی است که افزون بر 85 درصد محصول برنج گیلان را شامل می شود.