بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - در بسیاری از آئین های رونمایی کتاب، تعدادی از کتاب ها را به بهانه حمایت از نویسنده و به صورت اجباری و در فضایی آمیخته با تعارف، به عده ای از مدعوان می فروشند و این کار از نظر اخلاقی و علمی با شان قلم، نویسنده و فرهنگ عمومی مغایرت دارد.
هنگامی که مقدمه، شعر، موسیقی و سخنرانی در باب معرفی کتاب سپری شد، برای رونمایی از کتاب و مهمترین بخش آئین، چند مسئول و میهمان صاحب نام به روی سن دعوت می شوند و مجری برنامه قبل یا بعد از رونمایی اثر، با معرفی تک تک شخصیت های حاضر در سن، آنها را به خرید تعدادی از کتاب های معرفی شده توصیه می کند.
افراد دعوت شده بر روی سن در مقابل تماشاگران و در فضای آکنده از قید و بند و تعارف خرید چندین جلد کتاب را متعهد می شوند و اگر فرد نخست به عنوان مثال خرید 100 جلد کتاب را تقبل کند، بعد از اعلام نام وی از سوی مجری برنامه، فرد دوم نیز نمی تواند خرید تعداد کمتری را متعهد شود و گاه این اعداد با تشویق تماشاگران به تدریج بزرگ تر می شود و البته گاهی به منزله سنگ بزرگی برای گریز از مهلکه است.
واقعیت این است که اگر کتاب معرفی شده مولفه های صوری و محتوایی یک اثر وزین را داشته باشد، جایگاه خود را به سرعت در مراکز عرضه کتاب و نمایشگاه ها پر خواهد کرد و نیازی به فروش اجباری آن نیست؛ اما چنانچه کتابی فاقد ارزش های لازم برای اثرگذاری در جامعه کتابخوان باشد، با فروش جبری و هیاهوی ساختگی، در نهایت در کنج کتابخانه ها در حسرت نگاه خوانندگان کهنه خواهد شد.
حیات بسیاری از نویسندگان و به خصوص شعرا بعد از وفاتشان آغاز می شود و آوازه نام و کتابشان اغلب بعد از رحلتشان فراگیر می شود و بسیاری از شخصیت های مشهور علمی، ادبی و فرهنگی ایران و جهان اینگونه بوده اند؛ از این رو نویسنده یک کتاب نباید به محض انتشار اثر، انتظار استقبال تام و تمام از سوی بازار کتاب و جامعه هدف خود را داشته باشد.
از سوی دیگر متاسفانه تهیه کتاب در شرایط اقتصادی و اجتماعی حاضر در اولویت خرید اغلب خانوارهای ایرانی نیست و برای بازگشت فوری و کامل هزینه چاپ کتاب، تضمینی وجود ندارد و نویسنده یا ناشر اثر باید در سرمایه گذاری خود ارزش علمی، ادبی و فرهنگی کار خود را بر سود آن مقدم بشمارد و ریسک مادی کار خود را به گردن بگیرد.
بهتر است خرید کتاب از ناحیه میهمانان دعوت شده به آئین رونمایی، به صورت اختیاری و بدون ذکر نام و تعداد کتاب صورت بگیرد و از آنجائیکه ارزش معنوی هر کتاب بیش از ارزش مادی آن است، اگر به جای فروش اجباری کتاب ها و قرار گرفتن آنها دور از دسترس کتابخوانان حقیقی، تعداد قابل توجهی از آنها را به مراکز علمی، ادبی، فرهنگی و هنری، نمایشگاه ها، کتابخانه ها و افراد کتابخوان هدیه کنیم، آب را به تشنگان حقیقی اش خواهیم رساند و در ارزش گذاری به اثر و صاحب آن سنگ تمام خواهیم گذاشت.