بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - رشت- مانده تا سال نو شود و دید و بازدیدهای عید آغاز . اما در این سرزمین رسم است که پیش از همه به دیدار بزرگان باید رفت .
میرزا کوچک جنگلی ، نه تنها سالار تبار گیل و دیلم بلکه سردار رشید ایران است ، هم او که جان داد تا سرزمینش از یوغ ستمگران داخلی و اشغالگران خارجی آزاد باشد.
به گزارش ایرنا، خانه فرهنگ گیلان که به راستی پرچم دار پاس داری از فرهنگ این خطه است به رسم هرسال،در آستانه ی بهار، فراخوانی داد برای گرد آمدن بر مزار یاران رفته وگرامی داشتشان که فرض است بر همه ما .
این چنین شد که در این آخرین جمعه سال ، نام آورانی از اهالی فرهنگ و هنر و علم وادب گیلان در سلیمان داراب بر مزار میرزا حاضر شدند و یاد این بزرگ مرد تاریخ گیلان و دیگر مفاخر خفته در خاک این سرزمین را گرامی داشتند.
بزرگانی چون شیون فومنی (شاعر گرانقدر گیلان) ، ابراهیم فخرایی ( روزنامه نگار، محقق و نویسنده ی معاصر و از یاران میرزا کوچک ) ، دکتر محمود بهزاد، نصرت رحمانی ، میرزا حسین خان کسمایی، اسماعیل جنگلی (خواهرزاده ی میرزاکوچک ومؤلف کتاب قیام جنگل ) ، جهانگیر سرتیپ پور (محقق و شاعر)، علی زیباکناری و ....
دسته ای گل سرخ پیچیده در کاغذ اخبار بر سنگ مزار میرزا نهادند و شاخه گلهایی بر مزار دیگر یاران و مفاخر در خاک خفته .
به گزارش ایرنا، احمد جکتاجی پژوهشگر و ادیب گیلانی در این آیین گفت: آرامستان سلیمان داراب آرامگاه قریب 50 تن از مفاخر گیلان است .
وی با تاکید بر این که با توجه به وجود مزار میرزا و مفاخر گیلان این آرامستان و پیرامونش باید بافت فرهنگی داشته باشد افزود : ساماندهی وضعیت سلیمان داراب و پیرامون این آرامستان باید به صورت مطالبه اهالی فرهنگ و هنر و رسانه گیلان از مسئولان در بیاید.
این نویسنده و روزنامه نگار پیشکسوت اظهار داشت: شایسته است برای این مفاخر سنگ یادمانی در خور نصب شود .
جکتاجی خاطرنشان کرد: انتظار می رود شهرداری و شورای شهر به وضعیت این آرامستان و مزار بزرگان و بافت پیرامونی این منطقه توجه خاص داشته باشند.
شهرام دفاعی از شاعران خوب گیلان برای میرزا چنین خواند : تویی کی جنگلِ قوربا ببردی آسمانِ کش / دانیدی دوست و دوشمن کی اَخاکِ ره ثواب داشتی /اگر تی عطر و بویا گول واسه بی خو سر و جانَا/بولله کی کوچی قومچه ایتا دبه گولاب داشتی/زبان و دیل تی شین میرزا ایتا بو تا مرا یادِ/عذابه او ریفقی کی خو دیمه سر نقاب داشتی/دورنگی و ریا هرگز نیگیفته تی تنه رختا/بیدم کی رشت ِمیدانم تی جا رنگ و لعاب داشتی.
و چه آغازی بهتر از الگو گرفتن از این نیکان برای سالی نو.
گزارش: گیتی بابایی
6030