بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - رشت- قدم زدن در میان ابرها رویای کودکی بسیاری از ما است ، خیالی که در اولسبلنگاه ماسال به حقیقت می پیوندد.
جایی که توده های بزرگ ابر مثل خامه ی روی بستنی ، گودی سبز دره ها را پر کرده اند .
اولین بار که نام اولسبلنگاه را شنیدم گمان کردم شاید منظور سرزمین پلنگها باشد اما راهنمای تور گردشگری گفت که به معنای درختی در بلندی است .
ماسال در 50 کیلومتری غرب رشت قرار دارد و برای رسیدن به اولسبلنگاه باید جاده جنوبی خروجی از ماسال را در پیش گرفت و 25 کیلومتر از جاده ای کوهستانی اما هموار بالا رفت. اگر در بندرانزلی اقامت داشته باشید نیز می توانید از مسیر جاده زیبای آبکنار خود را به این منطقه برسانید.
بنفشه ها ، لاله ها ،سنبلهای وحشی ،پامچال ها ، شقایق ها و همیشه بهارها همچون نگین های سپید و بنفش و سرخ در میان سبزه ها جلوه گری می کنند و پرنده ها شادمانه در پروازند.
سپیدی برف هنوز بر فراز قله های دور دست نشسته اما قطره قطره در حال ذوب شدن و جاری گشتن از ارتفاعات شاه معلم به رودخانه خالکایی است.
اولسبلنگاه ییلاقی با پوشش مرتعی در ارتفاع یک هزار و پانصد متری از سطح دریای آزاد است .کوهنوردان را کوله بر دوش و چوبدستی در مشت در حال صعود بر بلندی ها می بینی .
سر هر پیچ چشم انداز بدیع و دلربایی در انتظار پویندگان مسیر است.شکوفه های صورتی و سپید طبیعت را آذین بسته اند ، درختان جوانه زده اند ، میوه های نارنجی مرکبات در میان برگهای سبز براق حیاط خانه های روستایی را زینت داده اند.
جاده را از کنار کلبه های چوبی گردشگری با بامهای رنگین آبی و زرد و اخرایی، آلاچیق های روستایی بالا می روی.
ردیف درختان چون سرداران رشید حافظ جنگلهای هیرکانی دوشادوش بر بلندایی ایستاده اند.
کلبه های چوبی روستایی تا گرم شدن هوا خالی است و درها بسته ، اما اقامتگاه های بوم گردی به روی گردشگران باز است.
چشمه ها غلغله زن از فراز کوه جاری اند اما آنچه مایه تاسف و شرمساری است دیدن کیسه های پلاستیکی پسمانده از گردشگران و مردم بر روی بوته ها و کنار قلوه سنگهای کنار رودهای زلال است.
شالیزارها در انتظار نشاهای برنج ، همچون تکه های آینه ابر و آسمان را به تماشا نشسته و کرتهای باقلا و سیر سبز شده اند.
کره اسبها یله در چمنزار می چرند و گاوها و گوسفندها در آرامش به چرا مشغولند .
کندوهای رنگارنگ در دامنه ها کارگاه های کوچک تبدیل گرده گل به شهد و عسل را می مانند.
بانوان پرکار تالش با پوشش زیبای محلی دست بافته های خود مثل جوراب پشمی و شالها قلاب بافی شده خود در فصل زمستان ، لبنیات محلی و کره مشهور ماسال ، مربا و ترشیجات خانگی ،رب آلوچه و انار ، عسل و گردو و سبزی های خشک و تازه محلی را در معرض فروش گذاشته اند.بساط چای و آش دوغ و کباب و باقلای پخته و نان محلی در دکه های کنار جاده برپاست.
رقص نقره ای ماهیان در استخرهای پرورش ماهی تماشایی است.رستورانهای کنار جاده نیز از مسافران گرسنه با خوراکهای محلی و ماهی تازه و زیتون پرورده و میرزا قاسمی پذیرایی می کنند.
بهار موسم بیدار شدن طبیعت از خواب زمستانی و آغازی دوباره برای زیستن و نوروز به معنای روزی نو و تجربه های نو است .
سفر به نقاط دیدنی را از شهر و استان و کشور خود آغاز و صنعت گردشگری داخلی را حمایت کنیم . در گلگشتهایمان به محیط زیست احترام بگذاریم و سفره طبیعت را با زباله آلوده نسازیم .
گزارش از : گیتی بابایی
6030