بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - دانشمندان و متخصصین، روابط عمومی را یکی از ابزارهای اصلی و استراتژیک مدیریت می دانند که به شرایط متقابل بین جامعه و هر سازمانی کمک کرده و منجر به ایجاد شرایط توسعه برای سازمان می شود.
  متاسفانه هنوز بسیاری از مدیران یک سازمان قسمت چشمگیری از وقت خود را به طور مستقیم یا غیر مستقیم صرف مکالمه تلفنی، اصلاح پیش نویس نامه ها، تهیه و تدوین بخشنامه و اطلاعیه، رسیدگی به درد دل یک ارباب رجوع ناراضی، محدودیت های مقرراتی، توضیح مسائل و مشکلات موجود و نشان دادن رضایت یا عدم رضایت می کنند؛ در حالی که این بخش ها متخصص و کارشناس لازم دارد و نمی توانیم وقت و فرصت اصلی خود را که باید در بخش های دیگر مصرف کنیم صرف بخشی که باید زیر نظر متخصص آن انجام شود صرف کنیم.
دانشمندان و متخصصین، روابط عمومی را یکی از ابزارهای اصلی و استراتژیک مدیریت می دانند که به شرایط متقابل بین جامعه و هر سازمانی کمک کرده و منجر به ایجاد شرایط توسعه برای سازمان می شود.
روابط عمومی نقشی بی بدیل برای توسعه و ایجاد شرایط توسعه دارد و نقشی اساسی برای تحقق اهداف اصلی هر سازمان قبل از هر هدفی تا پایان عملیات بهره برداری آن ایفا می کند و بالاتر از آن نقش روابط عمومی به عنوان قلب اخلاق حرفه ای سازمان است.
روابط عمومی به دنبال ایجاد ارتباط با جامعه در درون سازمان و ذینفعان بیرونی می تواند مهمترین عامل برای برطرف کردن مشکلات هر سازمان باشد و تصویری روشن و مثبت از سازمان خود را در جامعه ترسیم کند.
ما امروز در دورانی زندگی می کنیم که سازمان به عنوان ابزار اجرای اهداف گوناگون اجتماعی شناخته شده است و نیروی انسانی کارآمد و متخصصین آن جزء جدایی ناپذیر و نیاز هر سازمانی را تشکیل می دهد. تحقق اهداف سازمان که با طیف وسیعی از ذینفعان داخلی و خارجی روبرو است بدون نیروی متخصص روابط عمومی امکان پذیر نیست.
در سال های اخیر دیدگاه و انتظار مخاطب، مشتری و ذینفع برای سازمان ها اهمیت و نقش بسزایی یافته است و مردم رویکرد اخلاقی را در عرصه رقابت به عنوان اولویت اول هر سازمان تلقی کرده و سازمانی که اصول اخلاقی ارزش ها را بهتر رعایت کند برای همکاری و تعامل انتخاب می کنند و روابط عمومی به عنوان یک جایگاه تخصصی و حرفه ای نقش غیر قابل انکاری در هر سازمان دارد.
امروز ما در دورانی زندگی می کنیم که سازمان به عنوان ابزار اجرای هدف های مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی شناخته شده است و سرمایه انسانی کارآمد و آزموده جزء جدایی ناپذیر و مهمترین رکن و پایه هر سازمان را تشکیل می دهد و تحقق اهداف سازمان بدون استفاده از افراد متخصص در رشته های مورد نیاز سازمان به بیراهه رفتن است.
تقسیم کار و استفاده از افراد دارای صلاحیت و کارشناسی موجب تقویت سازمان می شود. امروز علومی مانند علوم اجتماعی کارشناس و متخصص خود را لازم دارد و به دلیل گسترش آن نیازمند شناخت کافی است.
استاد حمید نطقی، پدر هنر روابط عمومی در ایران عناصر روابط عمومی را در سه بخش علم و هنر، عشق و فلسفه مدیریت نو بیان کرده است.
تکنیک و دانش روابط عمومی لازم و ضروری است و از این جهت یک روابط عمومی باید سیستماتیک، علمی و از روی دانش و تخصص باشد، اما در عین حال هنر است.
برخی کسانی که علم روابط عمومی را ندانسته اند، توانسته اند با هنرمندی و ذوق، خطاهایشان را در این باره بپوشانند. اصولا فردی که در روابط عمومی کار می کند، باید استعداد داشته و ارتباط گر ورزیده ای باشد و با همگان به خوبی بجوشد.
کار روابط عمومی، کار اداری معمولی و کار آدم های معمولی نیست. آدم باید عشق و علاقه ای خاص داشته باشد تا بتواند در این زمینه کار کند.
روابط عمومی به طور کلی به سه عنصر اصلی خود یعنی هنر، فن(تکنیک) و فلسفه قابل تجزیه است. روابط عمومی به صورت هنر مطلق را، باید در زیر عنوان «دوران پیش از تاریخ روابط عمومی» بررسی کرد. در پایان این دوران دراز(از هزار سال پیش از میلاد تا اندکی پس از جنگ جهانی نخست) اوضاع و شرایط چنان دگرگون شده بود که جز به دستیاری تکنیک های خاصی دشواری های که پدید می آید قابل حل نبود؛ از این رو فجر دوران دوم یعنی «دوران تکنیک ها» و یا «روابط عمومی فنی» طلوع کرد.
ذکر این نکته ضروری است که «حقیقت همیشه تلخ است و دروغ همواره شیرین و گوارا است» لذا حقیقت تلخ را که برای پیشرفت و توسعه سازمان خود ضرورتی اجتناب ناپذیر است، با یک دروغ شیرین معامله نکنیم.