بزرگنمايي:

نسیم گیلان - پایگاه خبری - تحلیلی دیارمیرزا در استان گیلان، مطلبی با عنوان تحلیلی بر بازداشت ناظر فنی فدراسیون در تیم ملی کاراته بانوان در رشت با هدف بررسی موضوع ورزش بانوان، فرصت یا تهدید؟ منتشر کرده است.
پانزده سال از انقلاب گذشت تا نهایتا زنان ایرانی توانستند مجوز حضور در رقابت‌های بین المللی را کسب کنند و از سال 1990 بود که این تابو برای همیشه شکسته شد. زنان ورزشکار ایرانی با تلاش و ممارست خود البته پیگیری مدیران ورزشی، یک به یک فدراسیون‌های جهانی در رشته های مختلف را متقاعد کردند که با حجاب در رقابت‌ها حضور پیدا کرده و نهایتا توانستند افتخارات درخشانی را نیز برای میهن، کسب کنند. اما در این بین حتی با گذشت چهل سال از پیروزی انقلاب، هستند معدود افرادی که تنگ نظرانه به مقوله ورزش از نوع قهرمانی در حیطه بانوان می نگرند.
‎حالا یک اتفاق عجیب که بیشتر به تسویه حساب‌های شخصی و سیاسی شباهت دارد سؤال جدیدی را فراگیر کرده است. خبر این بود که مسعود رهنما، عضو کمیته فنی فدراسیون جهانی کاراته و مشاور فنی فدراسیون کاراته ایران، به دلیل حضور و نظارت مقطعی در تمرین تیم ملی بانوان کشور که در رشت برگزار می شود، بازداشت شده است!
‎این در حالیست که به گزارش کانال رسمی هیأت کاراته استان گیلان، رییس فدراسیون این نظارت را به هیأت استان اعلام نموده بود و ظاهرا هماهنگی لازم به عمل آمده بود. شاهدان ماجرا نیز می گویند دختران تیم ملی هنگام نظارت ناظر رسمی فدراسیون، از حجاب کامل برخوردار بوده اند.
‎در اینجا باید به نکاتی نیز اشاره کرد: اول آنکه زنان ورزشکار، در تورنمنت ها و رقابت‌های بین المللی در سالن‌ها و مکان‌هایی با حضور تماشاچیان خانم و آقا حضور پیدا کرده و به رقابت می پردازند؛ چگونه است که این کار در خارج از ایران، در مقابل مردان تماشاچی غیر ایرانی، بدون مشکل تشخیص داده می شود اما در داخل کشور، همان ورزشکار با همان پوشش باید بدون تماشاچی آقا، مسابقه دهد؟!
‎دوم آنکه بسیاری از رقابت‌های بانوان کشور در خارج از ایران، توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی، به صورت زنده پخش می شود، اما در داخل دچار ممنوعیت می گردد؟! مثال بارز آن، پخش مستقیم رقابت‌های کاراته، تکواندو، تیراندازی و … در همین رقابت‌های اخیرا برگزار شده بازی‌های آسیایی جاکارتاست.
‎سوم اینکه سرمربی برخی از تیم‌های حتی ملی بانوان کشور همانند تیراندازی و قایقرانی یک آقاست. آیا اینجا با مورد جدیدی روبرو هستیم که باید به انتظار ممنوعیت نظارت فنی و مقطعی یکی از فنی ترین مربیان حال حاضر کاراته کشور، آن هم با مجوز فدراسیون مربوطه باشیم؟!
‎پاسخ این سؤالات به نظر روشن می رسد. حالا می ماند برخوردی که با ناظر فنی فدراسیون کاراته، در اردوی تیم ملی بانوان کشور در رشت شده است. آیا تبدیل کردن فرصت اینچنینی به چالشی برای استان، سؤال برانگیز نیست؟ نمی توان به طور دقیق گفت که چه اهدافی پشت پرده این سناریو وجود داشته، اما در زمانی که کشور با مشکلات عدیده روبروست تقابل با قهرمانان و کادر فنی آنها، که شاید تنها کسانی باشند که کمی دل مردم را شادی می بخشند چندان منطقی به نظر نمی رسد.
در زمانی که اخبار مفسده های فراوان اعم از اختلاس و رانت خواری و ویژه خواری، مردم را دل آزرده نموده، باید حواسمان به آنان که دل در گرو ایرانی هر چه سربلندتر دارند و برای اهتزاز پرچم کشور در عرصه های بین المللی و شادمانی مردم می کوشند، بیش از پیش باشد. مبادا رضا مهماندوست هایی دیگر تولید کنیم تا دیگرانی چون او نیز جلای وطن کرده و رفتن را بر ماندن ترجیح دهند! ورزش بانوان، فرصتی گران است که باید با حمایت از آن، در جهت رشد و تعالی اش کوشید و مسئولین امر اجازه ندهند با برخوردهای سلیقه ای عده ای تنگ نظر، همچنان به عنوان یک تهدید به آن نگریسته شود.
2007