بزرگنمايي:

نسیم گیلان - رشت - عملیات روسازی بتنی (اسلب ترک) پل منجیل به دست متخصصان ایرانی و با زحمات شبانه روزی مهندسان، تکنسین های فنی، کارگران شرکت خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن به اتمام رسید.
  مسیر راه آهن قزوین - رشت در عبور از شهرهای مختلف به دلایل کمبود فضای مورد نیاز توسعه به علت کوهستانی بودن مسیر، عدم امکان استحصال فضای مورد نیاز و شرایط اقتصادی مناطق، گزینه های مهندسی را چنان به چالش کشیده که در برخی قسمت ها همانند عبور از شهر منجیل، شاهکارهای مهندسی خلق کرده است؛ آنجا که راه اصلی قزوین - رشت، آزاد راه قزوین - رشت و راه آهن همین محور یک تقاطع مشترک ایجاد کرده اند، فصل مشترک عبور سیستم های مختلف حمل و نقل در این شهر است.
عبور راه آهن از حاشیه شهر منجیل با توجه به توپوگرافی منطقه، انتخاب ها را با محدودیت مواجه ساخته و در نهایت عبور از حاشیه دریاچه سد سفیدرود بوسیله پل، گزینه ارجح و نهایی شده است؛ این پل با طول بیش از یک هزار و 400 متر، از شاهکارهای مهندسی این پروژه محسوب می شود. به عنوان طویل ترین پل این محور، وجود قوس های افقی با شعاع 500 متر و عبور از روی راه اصلی و در ارتفاع بالاتر از تونل آزاد راه شرایط خاصی را به پل منجیل داده است؛ شرایط خاص پل و نیاز به کاهش هر چه بیشتر زمان نگهداری های احتمالی در محور، باعث شده تا مهندسان سیستم دال خط بتنی را به جای روسازی مرسوم بالاستی برای این پل برگزینند.
قابل ذکر است که از این سیستم در این محور برای اولین بار در شبکه راه آهن کشور استفاده می شود.
پل منجیل در مسیر راه آهن قزوین - رشت واقع شده؛ طول این پل یک هزار و 430 متر بوده که شامل سه دهانه 56 متری، 20 دهانه 50 متری، یک دهانه 42 متری، یک دهانه 40 متری و پنج دهانه 36 متری است؛ مهمترین ویژگی این پل عبور آن از روی دریاچه سد و شهر منجیل است و معماری این پل زیبا به صورت مدرن بوده و از جذابیت بسیار بالای گردشگری و استحکام خاصی برخوردار است. مسیر عبور پل به دلیل شرایط منطقه دارای دو قوس 500 به صورت S می باشد که ماکزیمم دور در آن 9 سانتی متر است و شرایط عبور ایمن با سرعت 62 کیلومتر بر ساعت را مهیا می سازد.
روسازی اسلب تراک پل منجیل تلفیقی از طرح پیش ساخته ژاپنی شینکانسن است که اولین بار در سال 1972 با تراورس ها و روش سیستم بتن در جای رهدا اجرا شده است.
عملیات روسازی بتنی (اسلب ترک) پل منجیل شامل 132 تن آرماتور، یک هزار و 400 متر مکعب بتن، 572 مترمربع قالب، دو هزار و 383 عدد تراورس دی‌بلوک و چهار هزار و 290 مترمربع الاستومر می باشد که بتن ریزی آن در مدت 19 روز کاری و در شرایط سخت، با سرعت باد گاهاً 20 متر بر ثانیه، در ارتفاع بیش از 30 متر با استفاده از پمپ دکل و با زحمات بیش از 40 نفر از پرسنل زحمتکش شرکت خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن به اتمام رسید.
ساخت پروژه راه آهن رشت - قزوین از سال 1385 آغاز شده و این مسیر در قالب هشت قطعه کار می شود. این خط ریلی قادر خواهد بود سالانه هفت میلیون تن بار را حمل و 2 و نیم میلیون مسافر را جابجا کند. بزرگترین پل راه آهن کشور، به طول یک هزار و 430 متر روی سد منجیل است.