نسیم گیلان - عصر ایران؛ مهرداد خدیر- دکتر دبیر کل حزب اعتدال و توسعه و کاندیدای رشت -که از ناکامان انتخابات 11 اسفند است- در پیام کوتاهی دلیل راه نیافتن خود به مجلس دوازدهم را «نیامدن مردم رشت» پای صندوق‌های رای دانسته و نوشته است:‌ «پیامی به مردم فهیم زادگاه خودم… در تاریخ بماند. نگران شما بودم، آمدم.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
همه شما نیامدید. همچنان نگران، ولی با وجدانی آسوده، برگشتم. خدای مهربان نگهدارتان».

در این تردید ندارم که اگر او به مجلس راه می‌یافت چه بسا مانند دکتر پزشکیان گزینه مناسبی برای ریاست فراکسیون میانه روهای منتقد دولت رییسی بود و به لحاظ دانش و توان مدیریتی در زمره مدیران استاندارد به حساب می آید با این حال همین پیام نشان می دهد دچار اشتباه محاسباتی شده و این خطا از کسی که در جوانی در همین رشت یکی از بهترین مدرسان هوش بوده ( زمانی که در کنکور سراسری آزمون هوش هم می گرفتند) شگفت آور است.
آن اشتباه محاسباتی این است که آقای نوبخت تصور کرد میان گرایش سیاسی اکثر مردم تهران با رشت تفاوت وجود دارد و رشتی ها مانند شهرستان های کوچک رای غیر سیاسی می دهند.
در حالی که غیبت اکثر مردم رشت مثل غیبت اکثر مردم تهران است و ربطی به این ندارد که کاندیدا رشتی است یا تهرانی.
اگر شمار کارمندان و سربازان و کسانی که بنا بر ملاحظاتی باید کد ملی خود را ثبت می کردند در رشت بالا بود چه بسا به جای رای باطله و سفید نام او را می نوشتند اما وقتی به دلیل سیاسی تصمیم گرفتند مشارکت نکنند دیگر تفاوتی نداشت آقای نوبخت به زادگاه خود بازگشته یا نه چون اساسا بحث زادگاه در میان نبود.
کما این که اگر در 1404 قرار بر برگزاری انتخابات آزاد ریاست جمهوری و با رقابت واقعی باشد و مردم احساس کنند رییس جمهوری منتخب اعتدال گرا قادر به ایجاد تغییرات جدی است که در زندگی آنان اثر می گذارد و مزاحم سبک زندگی شان نخواهند شد و در شهرهای دیگر هم موجی درگیرد و مثلا همین آقای نوبخت کاندیدای مورد حمایت توسعه گرایان و اصلاح طلبان و تحول خواهان باشد بعید نیست همین مردم رشت به او رای دهند مثل مردم تهران و شیراز و اصفهان و جاهای دیگر.
محمد باقر نوبخت به رشت رفت و ناکام برگشت و همین سرنوشت برای محمد رضا باهنر در کرمان تکرار شد اما سرنوشت مسعود پزشکیان متفاوت است. چرا؟ چون او نرفته بود تا بازگردد. بود! یک تفاوت هم در همین است. نوبخت و باهنر چون در تهران اقبالی نداشتند به زادگاه بازگشتند ولی پزشکیان نماینده تبریز بود و تبریزی ها خواستند این صدا بماند و مثل صدای افشاگر شاسی بلندها خاموش نشود.
پس خطای اول مدیری که ضریب هوشی او قطعا از اکثر قریب به اتفاق مدیران کنونی جمهوری اسلامی بالاتر است این بود که رای مردم رشت را سیاسی نمی دانست در حالی که مثل تهران و شیراز سیاسی رای می دهند و کاری به رشتی بودن ندارند. به همان دلیل که 75 درصد مردم تهران در انتخابات شرکت نکردند ( نیافتن کاندیدای مورد نظر یا ترجیح پیام اعتراضی به شیوه ای تازه یا احساس نقش نداشتن مجلس در ساختار قانون گذاری) اکثر مردم رشت هم رای ندادند.
خطای دوم این بود که پنداشت مردم رشت با او مثل مردم تبریز رفتار می کنند و در این فقره مثل باهنر اصول‌گرا اشتباه کرد. در حالی که قصه پزشکیان متفاوت است. نرفته بود تا بازگردد. بر دو کلمه »آمدم« و »برگشتم« در پیام دکتر نوبخت دقت کنید. 
خطای سوم این بود که همان گونه که حزب اعتدال و توسعه ساز جدا از جبهه اصلاحات ایران کوک کرد شخص دبیر کل هم پنداشت جداگانه بختی دارد حال ان که نداشت و پیام حمایت رییس سابق مجلس نشان داد از حمایت رهبری جبهه اصلاحات برخوردار نیست.
اگر آقای نوبخت زاده و بالیده شهر رشت نبود یا از یکی از شهرستان های کوچک و کم جمعیت گیلان نامزد می شد احتمال رای آوری او بالا بود اما رشت مانند تهران نگاه منطقه ای ندارد و نگاه سیاسی دارد و حتی اگر نگاه سیاسی را هم غالب ندانیم به لحاظ اجتماعی و سبک زندگی ازبسیاری از نقاط دیگر ایران مدرن ترند. در روزی که خبر محکومیت ترانه سرای محبوب منتشر شد کمترین واکنش نسل تازه این بود که پای صندوق نیایند. نسلی که رای نسل قبلی به آقای نوبخت در همین رشت را به خاطر ندارد. 
درست است که نوبخت هیچ نقشی در قانون جریمه های حجاب نداشته و قطعا منتقد برخوردهای نیمه دوم سال گذشته است ( چرا که سخن‌گوی دولت روحانی بوده و با او هم سوست) اما اصول گرایان رادیکال با سخت گیری درباره پوشش زنان عملا پای کثیری از زنان و دخترانی ایرانی را که پوشش رسمی را رعایت نمی کنند از صندوق ها بریده است و اگر هم بنا به ملاحظات اداری بیایند رای سفید می اندازند و این دیگر رشت و تهران ندارد!
آنان فرمول راه یابی به مجلس را پیدا و اجرا کردند: یک: کاهش شمار شرکت کنندگان. دو:رای سازمان یافته و تشکیلاتی.
راز راه نیافتن همین کاهش مشارکت و برخوردار نبودن از رای تشکیلاتی است و این هیچ ربطی به زادگاه ندارد.
کانال عصر ایران در تلگرام