بزرگنمايي:

نسیم گیلان - رشت- "هبوط "، نمایشگاه آثار محمدرضا برزگر نقاش گیلانی است که در نگارخانه الهی شهر رشت در معرض تماشا قرار داده شده.
هنرمند دغدغه هایش را بر بوم 14 تابلوی نقاشی به تصویر کشیده است.فرشته ای بی هویت ، کودک کفن پوش در خاورمیانه جدید ، استخوانهای رو به زوال ، سوسکهایی بر دهان و در استخوان لگن انسان ، درگیری های ذهنی هنرمند را برایمان روایت می کند.
تابلوی سر بریده میرزا با شباهت به مسیح، تابلویی است که وابستگی وی به گیلان و اسطوره های فرهنگی این دیار را نشانمان می دهد.
عیسی چولاندیم از استادان نقاشی دانشگاه گیلان در نقد و شرحی بر این نمایشگاه چنین می گوید:" رضا برزگر بیش از آن که یک نقاش فرم گرا باشد نقاشی معناگرا است . محتوای آثارش ریشه در باورها و اندیشه هایی دارد که سالها است در جامعه ای ایرانی ولی بانگاهی جهان شمول زیست کرده است .
به اعتقاد وی بهره گیری از فرم و رنگ تا ته مایه هایی از گرافیک همسو با نمادها و نشانه هایی که در هر اثر تنیده شده اند معنا و معانی گوناگونی در خود پرورانده اند تا نه تنها با رویدادهای هنری زمانه شان هم پا گردند بلکه زمینه ای فراهم آورند تا نگرنده بتواند خوانش های گوناگونی را هم راستا با آموزه ها و باورهایش به دست دهد. همانگونه که خط کوفی در کنار نویسه های لاتین افزون بر بازگشتی تاریخی و فرهنگی ساز مایه هایی از جهان فرهنگی و جهان شهری را در خود دارند پس چه در کهنگی رنگها که گویی خوره به جانشان افتاده است تا چهره ها و استخوانهای در هم تنیده ای که گذرایی بودن و میرایی را نیشگون می گیرند .
وی می افزاید: حشرات و دیگر ریزگان آثار رگه هایی از دلسوزی دهشتناکی و سنگدلی تا بویناکی و نگاهی فلسفی و ادبی را در سینه شان دارند و هر کس به فراخور داشته هایش می تواند ساعتها با انها به گفت و گو بنشیند."
*احسن الخالقینی که هبوط کرد
رضا برزگر در مورد نمایشگاه هبوط به خبرنگار ایرنا می گوید: اساسا تناقض وجودی و چگونگی انسان از بالاترین درجه یعنی همان موجودی که خدا برای خلقتش به خود تبریک می گوید تا موجودی با نهایت بدویت و خوی حیوانی از دغدغه های من است .
وی می افزاید: سوسک در این کارها نمادین است و ما آن را جایی می بینیم که انتظار نمی رود بر روی دهان بعنوان عضوی که نشانگر گفت و گو و بیان وعشق است.
به گفته وی درنده خویی انسان وضعیتی که برای خود پدید می آورد در کارهایش انعکاس پیدا می کند.
وی در مورد بهره گیری از خطوط کوفی در تعدادی از تابلوهای نمایشگاه می گوید : خط کوفی به لحاظ فرم زیبایی شناسی خطی به شدت ماورایی است انگار متعلق به انسان نیست ، ما هم آن را می شناسیم هم نمی شناسیم .
یک نسخه کتابت شده به خط کوفی برای ما تبدیل به یک رمز می شود در عین این که می شناسیم اما نمی توانیم بفهمیم .
در کارهای متاخرتر خط کوفی در کنارش واژه های لاتین می آید یعنی همان رمزگونه گی که با خط کوفی داریم الان با حروف انگلیسی داریم . به لحاظ فرمی جاهایی که رنگ و فرم را به کار می گیرم که هم به لحاظ تجسمی و هم معنایی رمزگونه گی را نشان دهد که آیا اثر چیزی می خواهد بگوید یا نه چیزی نمی خواهد بگوید اصل کلمه زایل شده و یک تکه و حرفش باقی مانده است.
وی در مورد سبک کارهایش گفت : از یک دوره ای خیلی سبک بیان نمی کنیم هنر معاصر تمام دستاورد سبکی دوره های گذشته را در صورت لزوم استفاده می کند . اگر لازم باشد از دانسته ها و کیفیت کارهای دوره کلاسیک، رمانتیک و غیره می توان بی واهمه استفاده کرد . نتایج هنر امروز به واسطه این بهره گیری خیلی متفاوت از دوره های دیگر است.
این هنرمند در مورد تابلوی سر بریده میرزا اظهار داشت: میرزا شخصیتی است که همیشه درگیرش بودم یکی به این خاطر که یک گیلانی هستم و از سوی دیگر تاریخ تولد من و شهادت میرزا یکی است و این تقارن تاریخی برای من این کاراکتر را پر رنگ تر کرد .
برزگر خاطرنشان می کند: این اثر یکجور ادای احترام و ادای دین به میرزا است . حقیقت امر این است که این کار متعلق به من نیست بلکه مال این مردم ، این فرهنگ و همه حق طلبان عالم است . این کار را می خواهم با مردم شریک شوم . دوست دارم در معرض دید باشد و صحبتهایی برای اهدای آن به خانه میرزا صورت گرفته است.
این نمایشگاه که از 9آذر در نگارخانه الهی رشت واقع در خیابان تختی ، کوچه قربانی، بن بست شادمان گشایش یافت تا 15 آذر ساعت 16 تا 21 در معرض دید علاقمندان قرار دارد.
6030