بزرگنمايي:

نسیم گیلان- انقلاب اسلامی مردم ایران نیز به عنوان یک حرکت و جنبشی کاملا متفاوت و متمایز با سایر انقلاب های جهان که برگرفته شده از فرامین دین مبین اسلام، دستورات خاتم پیامبران «حضرت محمد مصطفی (ص)» و انقلاب عاشورایی امام حسین (ع) بود، به رهبری امام خمینی (ره) در سال 1357 به ثمر نشست.

طعم انقلاب برای ملتی ظلم دیده و متمدن، شیرین بود ولی جهان تک قطبی که به محوریت مستکبرانی چون آمریکا، اسرائیل و سایر هم پیمانانشان اداره می شد، تاب نیاوردند و از همان بدو تأسیس «جمهوری اسلامی ایران»، نوای ناسازگاری و دخالت را به صدا درآوردند تا شاید بتوانند آن را از مسیر اصلی منحرف و یا خدشه ای به آن وارد کنند.

اقدامات تروریستی و حمایت از گروهک های معاند برای مقابله با انقلاب از همان نخستین روزها تاکنون، راه اندازی جنگ نظامی هشت ساله برای ورود بیش از حد به منطقه و ناامن کردن خاورمیانه، تحمیل تحریم های اقتصادی، برپایی جنگ های فرهنگی با هدف بر هم زدن بنیان خانواده ها و باورهای اجتماعی و دینی، مدیریت فتنه ها، نفوذ در قلب حکومت های کشورهای منطقه و سرمایه گذاری جهت بر هم زدن ارتباط برادرانه کشورمان با همسایگان و سایر اقدامات، از دسیسه هایی بودند که یکی پس از دیگری انجام شد، ولی مقاومت و بصیرت ملت آنها را یکی پس از دیگری خنثی کرد.

انقلاب ملت ایران در چله خود، مسیرهای پر پیچ و خمی را طی کرد تا بتواند علاوه بر دفاع از آرمان های پیر فرزانه انقلاب و توجه ویژه به علم روز و فرار از عقب ماندگی در همه مناطق کشور، خون آزادی خواهی، استقلال و توسعه طلبی را در رگ های همه مستضعفان جهان به جریان درآورد.

انقلاب سبب شد تا شهرها و روستاهای دور و نزدیک از پایتخت ایران (تهران)، نسبت به شهرهایی که کاخ ستمشاهی در آنها برپا شده بود، رخ نمایی کنند و روزهایی متفاوت از عزلت نشینی در دوران خاندان سلطنتی را تجربه کنند.

آرمان های انقلاب اسلامی برای مناطق توسعه نیافته در این کشور پهناور، دیگر یک پیام نبود، بلکه واقعیتی بلامنازع با هزاران دستاورد بود که بخش های از این مهم را در شمالی ترین شهر کشور «بندر مرزی آستارا» بررسی می کنیم.

آستارای امروزی که در غرب استان گیلان قرار دارد، از همان ابتدای شکل گیری در قالب روستا و سپس شهرها در سده های گذشته، دستخوش تغییرات بسیاری شده است.

عهدنامه های ننگین گلستان و ترکمنچای و بذل و بخشش های قاجار در واگذاری بخش وسیعی از شهر به روس ها، مبدل شدن شهر به پادگان نظامی و میدان جنگ در جنگ جهانی دوم علاوه بر اعلام بی طرفی دولت مرکزی، محاصره یکساله و چشیدن طعم تلخ جنگ با تقدیم ده ها شهید مدافع وطن در جریان حمله فرقه دموکرات ها و ده ها رویداد تاریخی تلخ، مردم این خطه را خسته کرده بود.

این خستگی در دوران پهلوی با پاک کردن صورت مسأله و واگذاری سه دهه ای مدیریت شهر از استان گیلان به استان آذربایجان با توجه به فاصله حدود 5 الی 6 ساعته مسیر کوهستانی این شهر کوچک با مرکز شهرستان اردبیل در آن زمان، آلام مردم را دو چندان کرد.

چسپاندن مارک هایی چون وابستگی سیاسی شهروندان، در بن بست قرار دادن شهر به دلیل نداشتن جاده دسترسی مناسب در روستای حیران و از بین بردن منابع کسب درآمد مردم با گرفتن امتیازاتی چون تخریب بندر فعال و تاریخی آستارا و انتقال زیر ساخت های شیلات از این شهرستان به بندر انزلی از مهمترین خیانت ها در آن سه دهه بود که به هیچ شکل از برگه های تاریخ تلخ پیش از انقلاب این خطه پاک نمی شود.

با مطالعه مستندات بر جای مانده از آخرین دهه حکومت پهلوی، دوشادوش مردم سراسر کشور، زمزمه های انقلاب نیز در آستارا هم شنیده شد و تحرکاتی توسط جوانان با مدیریت برخی ریش سفیدان و روحانیون در گوشه و کنار این شهر آغاز گردید که اوج آن در 30 دی ماه 1357 با آتش زدن ساختمان ساواک و درگیری مأموران رژیم با انقلابیون در خیابان های شهر به ثبت رسید.

انتقال کتب و نامه های امام راحل به این شهر کوچک توسط انقلابیون شهر و مطالعه آنها توسط مردم، بارقه ای از امید را در قلب های خسته مرزنشینان و مرزداران آستارا ایجاد کرد که قیام مردم این شهر کوچک و دور افتاده نسبت به پایتخت، همزمان با اربعین سرور و سالار شهیدان، ابا عبدالله الحسین (ع)، پیامی دندان شکن را از پایان تحمل سال ها ستمگری و استبداد به سلطنت طلبان مخابره کرد.

شهرها و مناطق مرزی در جهان از اهمیت ویژه ای برخوردارند و انقلاب پیر فرزانه ایرانیان «امام خمینی (ره)» با آگاهی از این مهم، توجه ویژه به توسعه شهرهای مرزی کشور را دستور کار قرار داد که شهرستان مرزی بندر آستارا از آن مستثنی نشد.

از همان نخستین روزهای پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، آستارا به کارگاه بزرگ عمران، آبادانی و توسعه تبدیل شد.

جمهوری اسلامی ایران که نشأت گرفته از انقلاب ملتی بزرگ بود، در همان دهه نخست تأسیس، با ایجاد یک حفره در شاه لوله گاز ایران به شوروی که محمدرضا پهلوی آن را در 6 آبان 1349 با حضور «نیکولای پادگورنی» (صدر هیات رییسه شورایعالی اتحاد جماهیر شوروی) به روس ها هدیه کرده بود، ضمن حذف سوخت های نفتی و دیزلی، مرزنشینان آستارا را از برکات گاز طبیعی و سوخت پاک بهره مند کرد.

همزمان با همان روزهای نخست انقلاب، عملیات احداث تونل و جاده مناسب دسترسی از غربی ترین شهر استان گیلان به شهرهای نمین و سپس اردبیل در استان آذربایجان، از دیگر اقداماتی بود که آستارا را از بن بست خارج و جاده ای بی نظیر، ترانزیتی و بین المللی را از شمال به غرب کشور در منطقه حیران معرفی کرد.

توسعه و عمران در آستارا به همین موارد ختم نشد و در کنار توسعه زیرساخت های برق، مخابرات و راه، دبه ها و تانکرهای ذخیره آب شرب از منازل حذف شد و با احداث تصفیه خانه بهارستان، آب لوله کشی سالم و بهداشتی، شریان های حیاتی شهر را زنده کرد.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تغییرات اساسی در وضعیت سنتی و متروکه تأسیسات اقتصادی در مرز با کشور تازه تأسیس جمهوری آذربایجان رخ داد و ضمن ایجاد اداره کل گمرک و ساختمان بزرگ پایانه مسافری مرزی در این شهرستان، «آستارا» به عنوان پدیده ای جدید با نام «دروازه طلایی اروپا» در اقتصاد کشور ظاهر شد و نقشی متفاوت را ایفا کرد.

آستارا هم اکنون با توسعه همه جانبه در زیرساخت های گمرک زمینی، راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی و بندر چندمنظوره، احداث و بهره برداری از بارانداز و پایانه بین المللی راه آهن، نگاه های دست اندرکاران اقتصادی و به خصوص بازرگانان کشور و حتی سرمایه گذاران و بازرگانان از اقصی نقاط جهان را به سوی خود هدایت کرده است.

امروزه نقش بی بدیل آستارا در ترویج «فرهنگ» با بهره مندی از ظرفیت های مدرسه تاریخی و 110 ساله حکیم نظامی، در کنار ایجاد دانشگاه ها و مراکز عملی همچون دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه علمی و کاربردی، دانشگاه پیام نور، مرکز آموزش عالی شهریار و حوزه علمیه ولی عصر (ع)، با تربیت نخبگان علمی بیشتر خودنمایی می کند.

با ایجاد بسترهای مناسب برای فعالیت های هنری، در کنار احداث سینمای 280 نفری دریا، سالن 750 نفری آمفی تئاتر ارشاد، سالن شهدای گمنام تبلیغات اسلامی، سالن آمفی تئاتر امام خمینی (ره) آموزش و پرورش، سالن خاتم الانبیای دانشگاه آزاد اسلامی، سالن 230 نفری باغ ملی و سایر تأسیسات و مجتمع های فرهنگی هنری، هنرمندان آستارایی پای خود را از کسب مقام های استانی و منطقه ای فراتر گذاشته اند و در عرصه های ملی و بین المللی، در رشته های مختلف از قبیل تئاتر، سینما، روزنامه نگاری، گرافیک، عکاسی، خوشنویسی، موسیقی و سایر رشته های به خوبی درخشیده و کسب جایگاه می کنند.

پس از احداث تنها یک سالن ورزشی (تختی) در مجموعه ورزشی وحدت آستارا پیش از انقلاب، ده ها سالن و مجموعه از قبیل سالن های 1200 نفری انقلاب، ولایت، کانرود، سیبلی، رحیم محله لوندویل، خانه کاراته و... در زیر مجموعه اداره ورزش و جوانان، سالن های آزادی، شهید علی انصاری و امام علی (ع) در زیر مجموعه آموزش و پرورش، خانه کشتی در زیر مجموعه شهرداری، سالن های صالحین و 9 دی در زیر مجموعه سپاه و ده ها باشگاه فرهنگی ورزشی در رشته های مختلف برای فعالیت های ورزشی زنان، مردان، دختران و پسران نیز در چهل سال انقلاب احداث شده است و چندین سالن ورزشی، زمین چمن، استخر سرپوشیده شنا و مجموعه در اقصی نقاط شهر آستارا و روستاهای تابعه در دست احداث می باشد.

توسعه و پیشرفت آستارا و لوندویل و روستاهای تابعه با ایجاد ده ها طرح گردشگری از قبیل احداث هتل های ستاره دار و مجتمع های گردشگری همچنان تداوم دارد تا این اقدامات نوایی از یک سمفونی دلنشین در چله انقلابی شکوهمند و خاری بر چشمان بدخاهان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشد.