بزرگنمايي:

نسیم گیلان - شبکه خبری - تحلیلی گیلان 24 یادداشتی با عنوان بی تعارف برخی مدیران تو باغ نیستند!! به قلم مجید محمدپور در ارتباط با ضرورت توجه به جایگاه روابط عمومی در سازمان ها و نهادها و لزوم توجه مدیران به این جایگاه منتشر کرده است.
آنچه از برخی عزیزانم شنیدم قلبم را در این سن و سال به شدت فشرد، اما در جلسه واکنشی نشان ندادم و اکنون برای رهایی از آن فضای سخت ناباورانه لازم دیدم چند کلمه ای یادداشت کنم که انشاء الله گشایشی حاصل شود. امید دارم این یادداشت برای یک بار هم که شده برای جمعی از مدیران اجرایی کشور ( متاسفانه تعدادشان کم هم نیست ) و ویژگی های خاصی دارند و هم برای مسئولان روابط عمومی پند و زنگ هشداری باشد. از سویی امیدوارم دولت و دستگاه های فرهنگی به خصوص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران و فعالان رسانه در این راستا همت کنند تا انشاء الله تحولاتی قابل توجهی در حوزه روابط عمومی و ارتباطات ایران رخ دهد.
می گوید بعنوان روابط عمومی در یک اداره در شهرستانی که پرسنل قابل توجهی دارد، مدیر اجرایی مرا در اتاق بسیار کوچک و زیر پله قرار داده و اظهار می دارد، شما که کار زیادی ندارید لذا همین جا برای شما خوب است!!
روابط عمومی دیگری اظهار می دارد، تنها فرد در مجموعه روابط عمومی اداره ام هستم که همه امکانات موجود در اتاق روابط عمومی که طبقه اول است و مدیریت در طبقه سوم استقرار دارد، یک میز و سه صندلی و مقدار کاغذ و چند خودکار است . مدیر ما هیچ اعتقادی به اطلاع رسانی و ارتباط با مردم ندارد و اعلام کرده است، هر قدر بی سر و صدا کارها را انجام دهیم ، بهتر است!
روابط عمومی دیگری هم اعلام کرد: مدیریت سازمان ما فقط اخبار و اطلاعاتی که خودش موافقت کند امکان انتشار دارد و چنانچه خبری خارج از این خواسته به رسانه ها برسد ما را به اخراج تهدید می کند.
نفر چهارم هم عنوان می دارد، مدیریت دانشگاه ما بسیار اصرار دارد که عکس وی بسیار درشت در بالای همه خبرها قرار گیرد و تا خبرها را کنترل نکند، کسی حق انتشار ندارد!!
حتی تصور این شرایط هم ناباورانه است و این جملات و عبارات غیر اصولی، غیر علمی و غیر حرفه ای قلب مرا به درد آورد.
در مدت خدمت 38 ساله خود از این سخنان بسیار شنیده ام اما جمع آن در یک شهرستان بزرگ که امید زیادی به آن است مایه تاسف فراوان است.
عقیده دارم که روابط عمومی مغز متفکر و چشم بینای هر سازمان دولتی و خصوصی است و اگر مدیری به این مجموعه و مدیر روابط عمومی حتی اگر یک نفر باشد، بها ندهد در واقع از ارزش و منزلت خود و سازمانش کاسته است.
در کتاب روابط عمومی ، ستون خیمه سازمان، 25 وظیفه سازمانی برای روابط عمومی بر شمرده ام و اعتقاد دارم که اگر عوامل روابط عمومی به این امور آگاهی داشته باشند، هرگز دچار چین سرنوشت سخت و سیاهی نخواهند شد که مدیریت سازمان به آنها بی احترامی کند؟!
اعتقاد راسخ دارم مدیر روابط عمومی در صورتی که فردی حاذق، هنرمند، پر انرژی و آگاه به حوزه های حرفه ای اطلاع رسانی باشد، مشاور عالی مدیر سازمان اعم از وزیر و وکیل و استاندار و مدیرکل است. چنین روابط عمومی باید قدرت شفاف سازی و تنویر افکار عمومی را با مجهز بودن به نوآوری ها و داشتن ایده های موثر و جذاب داشته باشد.
مدیران روابط عمومی باید آگاه باشند که اگر مدیریت سازمانی نسبت به جایگاه روابط عمومی بیگانه و یا آنکه فردی خودشیفته است از مهندسی معکوس در اداره مجموعه خود بهره بگیرند.
به نظر می رسد در این شرایط سخت، فعالیت برای روابط عمومی ها حتی در سطح وزارتخانه ها و سازمان های دولتی در تهران و سازمان های دولتی در استان ها فوق العاده دشوار است و شایسته خواهد بود دولت دوازدهم ابتدا فکری برای آموزش مدیران خود بکند. این شرایط باید در دستگاه قضایی هم به مورد اجرا گذاشته شود که مردم با اخبار و رویدادهای زیر مجموعه قوه قضائیه بیش از پیش آشنا شوند.
اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به افکار عمومی ضمن آنکه خدمات نظام و دولت و دستگاه قضایی را تبیین و تشریح می کند، افکار عمومی را به مشارکت دعوت کرده و تبلیغات دلسرد کننده دشمنان خنثی خواهد شود.
پیشنهاد می شود مدیران روابط عمومی ها سراسر کشور به مناسبت 27 اردیبهشت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی تجربیات شان را به اشتراک گذاشته و از مسیر رسانه ها با هم ارتباط های گسترده ای پیدا کنند.
کلام آخر اینکه دکترباقریان اعتقاد دارد: روابط عمومی در متن است نه در حاشیه، ضروری است نه لوکس، در خود مدیریت است نه در بیرون آن، پس حق داریم بگوئیم هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی ای است که دارد.
2007