بزرگنمايي:

نسیم گیلان - رشت- "سخت است، مثل جان کندن هزار باره زائوست بر خشت و خاکستر، اما بنویس! بنویس مصیبت نامه این خاک به توبره کشیده را، که در تاریخ دوارش بماند! "

به گزارش ایرنا، این بخشی از رمان "بوی برف" اثر شهلا شهابیان بانوی داستان نویس اهل لاهیجان است که بیست و هشتمین روز خرداد ماه در جلسه معرفی نویسندگان گیلانی به همت انجمن داستان خاتم رشت با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لاهیجان و جمعی از علاقمندان به حوزه داستان و اصحاب فرهنگ در سالن رحمدل برگزار شد.
در رمان "بوی برف" به سرگذشت سه نسل از یک خانواده که در دوره حضور متفقین در ایران و اشغال گیلان از سوی ارتش روس زندگی می‌کردند، پرداخته شده است.
فضای داستان حال‌وهوای بومی استان گیلان را دارد و شخصیت‌های داستان با بسیاری از موضوعات انسانی مانند مرگ، عشق، نفرت و ترس درگیرند و هریک به گونه‌ای موضوعات اجتماعی زمان خود را بیان می‌کنند.
شهابیان پس از خواندن بخش کوتاهی از این رمان در نشست پرسش و پاسخ در خصوص نوشتن این اثر گفت: داستان‌ها بخشی از وجود و تجربه زیسته کسانی هستند که آنها را می‌نویسند. در واقع بخشی از وجود نویسندگان در داستانهایشان جا می‌ماند.
این بانوی داستان نویس با بیان اینکه ما با نوشتن به رهایی می رسیم، افزود: نویسنده در وهله اول خود را از فشار درونی اش می‌رهاند و رنج‌هایش را بروز می‌دهد.
وی در بخشی از سخنانش اظهار داشت: وظیفه نویسنده ارائه راه حل نیست. من در این اثر تلاش کردم واقعیتی را بازآفرینی و بازنمایی کنم. زمانی حس می‌کنیم نجواهایی در ما هست که باید آن را بلند کنیم تا شنیده شود.
شهابیان در خصوص رشد شمار نویسندگان زن در سالهای اخیر بیان کرد: خانمها شاید در مقطعی از زمان نتوانسته اند حرفشان را بزنند اما بعد که راه را پیدا کرده اند تجربه‌های زیستی و نجواهای درونشان را در موسیقی، نقاشی داستان و سایر هنرها بروز داده اند.
وی به علاقمندان هنر داستان نویسی توصیه کرد برای نویسندگی خلاق هر آنچه فکر می‌کنند و در ذهن شأن است را به واژه تبدیل کنند و به تدریج به عرصه داستان وارد شوند و پیش بروند و این به شرطی محقق می‌شود که واقعاً داستان نوشتن را دوست داشته باشند.
ویبا بیان اینکه اکنون ناداستان نیز به اندازه داستان اهمیت پیدا کرده است، تصریح کرد: تجربه زیست شده در آثارمان ظهور پیدا می‌کند و ما با نوشتن از شر کابوس‌ها یا هر انچه آزارمان می‌دهد، رهایی می یابم.
این بانوی نویسنده در ادامه این گفت و شنود اظهار داشت: ما از وحشت تنها بودن به هنر پناه می بریم.
وی در باب نقد آثار ادبی در جامعه گفت: یکی از مشکلات جامعه ما فقدان نقد اصولی است. متأسفانه به نقد عادت نکرده ایم و هیچ معیار و میزانی دستمان نیست و در بیشتر جلسات نقد و بررسی به تعریف از اثر بسنده می‌شود.
شهابیان در پاسخ به اینکه سوال که در خلق این رمان تاریخی تا چه حد به اصل تاریخ وفادار بوده است، اطهار داشت: به نظرم زمانی که داستان می‌نویسیم وفاداری به تاریخ معنا ندارد و ما از تاریخ گرته برداری می‌کنیم.
شهلا شهابیان متولد 1338 و دارای تحصیلات کارشناسی در رشته زیست‌شناسی و ساکن استان گیلان است.
در سال 87 داستان «درد» از او در هفتمین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی هدایت جزء چهار داستان برگزیده اعلام شد و در آخرین روزهای اسفند سال 88 مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه او به نام " به یک چیز خوب فکر کن" منتشر شد.
6030