چاپ

نسیم گیلان -
سلبریتی‌هایی که «آقا تختی» نیستند
٤١٣
٠
مشرق / متن پیش رو در مشرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
«سیدعلی صالحی»، از شاعران پیشکوست کشورمان، به تازگی طی یادداشتی که در خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) منتشر شد به معنای اجتماعی کلمه «سلبریتی» پرداخت.
او در بخش پایانی یادداشت خود در این رابطه می‌نویسد:
«من با این ورودیه خواستم به واژه وارداتی سلبریتی برسم که الساعه، با نوعی هدایتِ مشکوک، به یک دشمنامِ گزنده تبدیل شده است. تا همین دهه پیش، معنایِ سَهله آن، چیزی نزدیک به «ستاره» بود، «معروفِ ملی» را هم متبادر می‌کرد، اما آرام آرام، این واژه فقیر، محکوم به تبعید در تعبیری دیگر شد. انحراف در مراوده معنا در جامعه و رسانه‌ای، اتفاقِ آسانی است. شرایط همان طور که ادبیاتِ زیستی را رقم می‌زند، زیستِ ادبیات را نیز به میل خود معنا می‌کند. «سلبریتی» در مرز کلام و کنایه، ناگهان «خیابانی» شد! شد زینت المجالس! مارلن براندوی کبیر سلبریتی مثبتِ مردم بود، هوادارِ ستمبران بود. محمدعلی کلی سلبریتی بود، بی‌نظیر و مردم دوست. اما ستاره‌شده‌گی نیز به روزگار ما تن به هرزه‌گی در تعبیر داده است. رسانه‌ها می‌نویسند پولِ زلزله‌زدگانِ کرمانشاه در دست سلبریتی‌ها، مفقود… بعضی کلمات چنین چندش‌آور می‌شوند. فضای زلزله بوئین زهرا و عیاریِ تختی را با زلزله کرمانشاه در اکنون مقایسه کنید.
«سلبریتی» بوده یگانه‌ای که بویِ لجن و لقبِ «هِرری‌ی‌ی‌ی‌!» به خود گرفته است. شنیدن آوای این واژه، وجدانِ آدمی را مضروب می‌کند. کلمات می‌آیند، زندگی می‌کنند و می‌میرند.کلماتِ مصرفی مثل سلبریتی که در آغاز با قبول «مسئولِ محبوبیت» آمد، اما امروز زیر آوارِ شهرتِ شنیع، به شعبده رسانه بدل شده است. پرسش این است، شهرتِ زهرآگین یا محبوبیت شفابخش !؟»
*متأسفانه، اتفاقی که نباید در زندگی برخی سلبریتی‌های ایرانی رخ داده است...
و آن اینکه وازدگی آنها از مردم، اصرار بر جدایی از بدنه جامعه، احساس تفرعن بر اثر پول‌های بادآورده، شب‌های اکران خصوصی، سیاه‌نمایی از شرایط کشور و اصرار بر خارجی‌مسلکی؛ سبب‌ساز یک تصویرسازی بد از معنای سلبریتی شده است.
همان مفهومی که صالحی نیز به آن اشاره دارد.
جریان سلبریتیزم، همچنین با عدم شناخت کافی از روحیات مردم ایران مثل ضد اجنبی بودن، به عمق آن تصویر بد افزوده است و البته پایان این بازی نیز برای هیچکس مشخص نیست.
به تازگی در محافل خصوصی و حلقه‌های منتقدین بحثی مطرح است که چرا برخی سلبریتی‌ها همزمان بر شرایط بد ایران و مثلاً آفریقا بودن کشورمان! اصرار دارند (و در مقابل به تعریف و تمجید از کشورهای غربی می پردازند) اما در عین حال بر ماندن در ایران و استفاده از مواهب کشور اصرار دارند و از ایران مهاجرت نمی‌کنند!
این انگاره و سؤال، می‌تواند واقعیت‌ها و ناواقعیت‌های مواضع برخی سلبریتی‌های ایرانی را با وضوح بیشتری در مقابل چشم مردم بگذارد.