چاپ

گیلان آنلاین - روزنامه سوال جواب در شماره پنجشنبه 26 بهمن ماه، مطلبی در قسمت تلنگر با عنوان آقای استاندار جلوی جهش اقتصادی استان را نگیرید! به قلم کیان فروزان منتشر کرده است.
در مراکز علمی معتبر دنیا یکی از شاخصه های مهم ثبات مدیریتی این است که گاهی تا زمان مرگ یک رئیس نیز ریاست همراه او بوده و به عنوان مثال کارل تیلر کامپتون از 1930 تا 1948 به مدت 18 سال رئیس موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) یکی از برترین موسسات آموزش عالی در آمریکا بود.
جیمز باریل آنجل سومین رئیس دانشگاه میشیگان بین سالهای 1871 تا 1909 به مدت 38 سال ریاست این دانشگاه را بر عهده داشت. ادوارد کونرادی از 1909 تا 1941 به عنوان رئیس دانشگاه فلوریدا و از 1941 تا زمان مرگ یعنی در سال 1947 در مجموع 38 سال، عنوان رئیس افتخاری این دانشگاه را بر عهده داشت؛ همچنین لوتوس دلتا کافمن پنجمین رئیس دانشگاه مینه سوتا بود که از 1920 تا 1938 (18 سال) ریاست این دانشگاه را عهده دار بود. وی در دوم سپتامبر 1938 در دفتر کار خود درگذشت.
البته در این بین نمونه های ایرانی هم وجود دارد که می توان به هادی ندیمی رئیس دانشگاه شهید بهشتی که دارای بالاترین رکورد ماندگاری در مدیریت است اشاره کرد؛ دکتر ندیمی از آبان ماه سال 1363 تا بهمن سال 1384 ریاست دانشگاه شهید بهشتی را بر عهده داشت تا این دانشگاه مدت مدیدی از ثبات مدیریت برخوردار باشد. دکتر ندیمی بهمن ماه سال 84 شخصا از سمت خود کناره گیری کرد.
تمام موارد بالا که بخشی از تاریخ عمر مدیریتی در مراکز علمی معتبر دنیا می باشد، حکایت از اعتقاد به ثبات مدیریتی دارد و نشان دهنده اینست که طول عمر مدیریت در مراکز علمی برخلاف سایر دستگاه ها دارای اهمیت نیست و تنها به کارایی مدیر و پویایی مجموعه مرتبط است.
این مقدمه را برای این یادآور شدیم که شنیده ایم اداره پارک علم و فناوری استان گیلان دستخوش تغییرات مدیریتی می شود و این درست در زمانی رخ می دهد که مدیریت این مجموعه در حال ایجاد ارتباط بین شرکت های فناور و دانش بنیان با طرح کارا که از نظر اقتصادی برای استان بسیار با اهمیت است، اتفاق می افتد و می تواند این مسیر را دچار بحران نماید و در نهایت شرکت های نوپایی که سرمایه آنها دانش و نوآوریشان می باشد را از مسیر تعریف شده در این طرح دور و استان گیلان را از جهش اقتصادی که با شکل گرفتن این مهم به وجود می آید محروم نماید.
با تغییر مدیریت پارک علم و فناوری گیلان در این برهه ، تنها زمان از دست می رود چراکه هر شخصی با هر توان بالای مدیریتی نیز جایگزین شود حتما به چند ماه زمان نیاز دارد تا بر اوضاع مسلط شود و با توجه به دستورالعمل دولت در طرح کارا و بازبینی آن در سال 97 عملا فرصت طلایی پیش آمده برای شرکت های فناور و دانش بنیان و استان از دست خواهد رفت.
البته تغییر خوب است اما این به معنای این نیست که الزاما هر تغییری پیشرفت را به دنبال داشته باشد، چه بسا بعضی از تغییرات به خصوص در مراکزی که علمی است می تواند زنگ خطری باشد، چراکه ثبات حاکم برآن دچار نقصان خواهد شد.
در همین راستا اگر به تاریخچه پارک علم و فناوری گیلان نظری بیاندازیم در می یابیم که موفقیت های این مجموعه علمی به سادگی بدست نیامده و مدیریت آن خون دل ها خورده تا مجموعه مذکور به شرایط مطلوب امروزی تبدیل شود.
این مجموعه کار خود را از سال 81 با یک دفتر در خیابان امام خمینی رشت با مدیریت مجید متقی طلب که سوای سابقه علمی، دارای تجارب خوبی در حوزه اجرا بوده آغاز کرد و با دراختیار گرفتن زمینی در میدان انتظام و ساخت مجموعه ای در شان استان کار خود را گسترش داد.
ماحصل تلاش این مجموعه تا سال 96 استقرار 290 شرکت فناور و دانش بنیان در 9 مرکز حمایتی در سطح استان، راه اندازی آزمایشگاه همکار منطقه ای استاندارد در پارک گیلان که با راه اندازی این آزمایشگاه ها و دستگاه های مجهز توانایی ارائه خدمات به کلیه مراکز تولیدی و خدماتی دولتی و خصوصی، اساتید، محققین و دانشجویان به خدمات پارک علم و فناوری افزوده شد.
پارک علم و فناوری از سال 94 با هدف ایجاد پایانه صادراتی فن بازار، برای صادرات محصولات و خدمات شرکت های دانش بنیان خصوصا به کشورهای حوزه cis و واردات ملزومات تخصصی مورد نیاز شرکت ها ، در منطقه آزاد انزلی فعالیت خود را آغاز نموده است.
این مجموعه رو به رشد با دارا بودن 50 شرکت دانش بنیان در میان 40 پارک علم و فناوری کشور که 1200 شرکت دانش بنیان تحت پوشش دارند از جایگاه مناسبی برخوردار است و اما اکنون پارک در چه شرایطی قرار گرفته است؛ پارک علم و فناوری که در سال 96 از نظر تامین بودجه یکی از بدترین سال های خود را سپری کرده، همچنان مسیر پیشرفت را ادامه می دهد و با مدیریت بودجه به گواهی شرکت های زیرمجموعه، اعتبارات در زمان های مقرر تامین شد و این نکته زمانی اهمیتش دو چندان می شود که بدانیم برخلاف سایر دستگاه ها چنانچه بودجه تخصیص داده شده در موقع مقرر به شرکت های فناور و دانش بنیان پرداخت نشود، می تواند به سرانجام نرسیدن ایده آن مجموعه ختم شود.
در ادامه با ابتکار مدیریت این مجموعه پل ارتباطی بین شرکت های زیرمجموعه و طرح کارا برقرار شد و راه اشتغالزایی و تولید ثروت از طریق فناوری و دانش، برای استان هموارتر شده است.
بر همین اساس اعتقاد داریم که آقای استاندار باید به این نکات توجه ویژه داشته باشد و بداند که در دو ماه پایان سال 96 تغییر مدیریت پارک علم و فناوری می تواند شرکت های تابعه این مجموعه را در ارتباط با طرح کارا دچار مشکل کند چراکه مدیریت جدید طبیعتا اشراف کامل به زیرمجموعه های خود ندارد و در صورتیکه سیاستش بر ادامه این مسیر باشد، نیاز به زمان خواهد داشت تا بر اوضاع مسلط شود و در نتیجه شرکت های فناور و دانش بنیان که برای اجرای طرح های خود به شکل صنعتی نیاز به سرمایه دارند، فرصت طلایی دو ماه پایان سال را از دست خواهند داد. همه این موارد نشان دهنده این است که حتی اگر اصرار بر این تغییر باشد انجام آن تا پایان سال به نفع اقتصاد و اشتغال استان نخواهد بود.
2007