چاپ

گیلان آنلاین - عضو پیشین تیم ملی تیراندازی کمبود امکانات را یکی از مشکلات بزرگ رشته تیراندازی عنوان کرد و گفت: تیم ملی تیراندازی برای تمرین در رشته 50 متر، فشنگ ندارد و حتی دیگر مسابقات 50 متر هم در ایران برگزار نمی‌شود و مسابقات اغلب در رشته‌های 10 متر تفنگ و تپانچه بادی برگزار می‌شود.
به گزارش ایسنا – منطقه گیلان، «ساسان شهسواری» این ملی پوش رشته تیراندازی برای برگزاری نخستین کارگاه «نگهداری، تعمیر و تنظیف سلاح‌های بادی»‌ که به همت هیات تیراندازی استان برگزار شد، به گیلان سفر کرده است لذا فرصت را غنیمت شمرده و با توجه به فشردگی برگزاری کارگاه، فرصتی را برای مصاحبه با این قهرمان ملی پوش یافتم.
ساسان شهسواری، این جوان ملی پوش رشته تیراندازی فارغ‌التحصیل رشته گرافیک است که علاوه بر سابقه درخشان در میادین مسابقات و کسب عناوین ملی و جهانی، تبحر خاصی در تعمیر و تنظیف سلاح‌های بادی ورزشی که تولید کشور دیگر است، دارد؛ با توجه به اینکه تعمیر سلاح‌های بادی به ابزارهای خاصی نیاز دارد ولی برخی از این ابزار در کشور موجود نیست. وی با قطعات آهنگی ساده اقدام به ساخت ابزار مورد نیاز کرده، به قطع این امر نشان می‌دهد که محدودیت نمی‌تواند سدی در برابر اراده، نبوغ و خلاقیت جوانان ایرانی باشد.
از دیگر نکات قابل توجه این دوره آموزشی می‌توان به تواضع این جوان همدانی اشاره کرد که پس از برگزاری چند ساعت متوالی کارگاه عملی، همچنان با طمانیه پاسخگوی سوالات تیراندازان بود و حتی اقدام به بررسی و عیب‌یابی سلاح‌های شخصی می‌کرد.
ساسان شهسواری که اصالتا سنندجی اما بزرگ شده همدان است، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در معرفی خود چنین گفت: از سال 1386 تیراندازی را در هیات تیراندازی استان همدان شروع کردم و در کنار یکی از مربیان خوب استان، تیراندازی را فراگرفتم، یک سال بعد «ل ازلو سوچک » مربی مجارستانی هدایت تیم ملی تفنگ را برعهده گرفت که در مسابقات لیگ برتر کشور تیراندازی من را دیدند و پس از مسابقات، به اردوی تیم ملی استعدادیابی نوجوانان دعوت شدم.
وی افزود: بعد از ورود به اردوی تیم ملی استعدادیابی نوجوانان توانستم از نظر ثبت رکورد به سطح تیم ملی بزرگسالان برسم، تقریبا هفت سال هم عضو تیم ملی تفنگ بودم و توانستم حدود پنج بار رکورد کشور را بزنم، در بادی 50 متر هم نفر اصلی تیم بودم اما متاسفانه بعد از چهار سال دچار رکود شدم و این افت و شرایط روحی نامساعد تا حدی ادامه داشت که نتوانستم شرایط را کنترل کنم و نا امید شدم، هر چند که مربی همواره با دلگرمی حامی من بود اما اعتماد به نفسم را از دست دادم و با نظر کمیته فنی براساس افت رکورد طی یک سال، از اردوی تیم ملی خط خوردم.
مربی در تقویت روحیه ورزشکار نقش موثری دارد
این ملی پوش تیراندازی، از دست دادن اعتماد به نفس را برای ورزشکار یک سم مضر دانست و گفت: افت کردن در همه رشته‌ها و برای همه ورزشکاران وجود دارد، اما نحوه برخورد و مقابله با این افت بسیار مهم است. اگر احساساتی با قضیه برخورد نماید ممکن است برای همیشه با ورزش خداحافظی کند.
شهسواری در پاسخ به این سوال که «اسطوره بودن در ورزش تاریخ انقضا دارد؟»، تصریح کرد: اگر سرگذشت همه کسانی که در دوره‌ای افتخارات ملی و جهانی داشتند و اکنون تیراندازی نمی‌کنند را بررسی کنید، در می‌یابید هر کدام در مقطعی دچار مشکلاتی شدند که فاصله گرفتن‌شان از این رشته ورزشی شد، عده‌ای دچار آسیب‌دیدگی مهره‌های گردن می‌شوند و عده‌ای هم شرایط زندگی‌شان فرصت ادامه را نمی‌دهد.
وی ادامه داد: تجربه نشان داده تیرانداز در برهه‌هایی به قدری ناامید و سرخورده می‌شود و ممکن است تیراندزای را کنار بگذارد یا سراغ مربیگری می‌رود یا در نهایت زندگی شخصی خود را دنبال می‌کند. بر این اساس این افت کردن در ورزش وجود دارد و برای همه ورزشکاران پیش می‌آید، مهم این است که ورزشکار چگونه برخورد کند البته در این قسمت نقش روانشناس ورزش اهمیت می‌یابد؛ همچنین مربی برای تقویت روحیه ورزشکار نقش موثری دارد.
شهسواری اضافه کرد: شرایط طوری شد تا اینکه اواخر سال 1394 از اردوهای تیم ملی خط خوردم اما تمریناتم را در همدان دنبال کردم.
تعمیرات سلاح ورزشی در کشور محدودیت دارد
این عضو پیشین تیم ملی تفنگ ایران در پاسخ به این سوال که «کدام مسابقه برای‌تان لذت بخش‌تر بوده است؟» افزود: سال 2011 مسابقات تیراندازی قهرمانی آسیا در رشته تفنگ 10 متر در کشور کویت برگزار شد که در بخش جوانان توانستم مقام دوم را کسب کنم، همچنین مسابقه بین‌المللی که با حضور کشورهای آسیایی در تهران برگزار شد در رشته 50 متر ورزشی مدال طلا گرفتم.
وی در پاسخ به این سوال که «چطور به عرصه تعمیر و تنظیف سلاح ورود پیدا کردید؟»، گفت: با توجه به اینکه دوره آکادمیک برای تعمیر و تنظیف سلاح‌های ورزشی در کشور وجود ندارد اما در سال‌هایی که عضو تیم ملی بودم و مهارتی که آقای لازلو در تعمیر سلاح داشت، از ایشان فراگرفتم و به عنوان شغل دنبال نمی‌کنم، در حال حاضر برای نخستین بار به دعوت هیات تیراندازی گیلان اقدام به برگزاری کارگاه آموزشی تعمیر سلاح ورزشی در این استان کردیم.
شهسواری با بیان اینکه مدتی تراشکاری کار کردم، به همین دلیل برخی مواقع که قطعات سلاح در بازار یافت نمی‌شود، قطعه جایگزین را می‌سازم، تصریح کرد: تعمیرات سلاح ورزشی در کشور محدودیت دارد زیرا قطعات لازم در دسترس نیست به همین علت برخی قطعات که خراب می‌شوند، قطعه دست ساز جایگزین می‌شود.
تیم ملی تیراندازی برای تمرین در رشته 50 متر، فشنگ ندارد
این ملی پوش تیراندازی، کمبود امکانات را یکی از مشکلات بزرگ رشته تیراندازی عنوان کرد و گفت: تیم ملی تیراندازی برای تمرین در رشته 50 متر، فشنگ ندارد و حتی دیگر مسابقات 50 متر هم در ایران برگزار نمی‌شود و مسابقات اغلب در رشته‌های 10 متر تفنگ و تپانچه بادی برگزار می‌شود؛ این امر باعث شد نتوانیم توانمندی‌های خود را در رشته 50 متر نشان دهیم و به نوعی استعدادکُشی شد. البته چندین بار به فدراسیون پیشنهاد دادیم که فشنگ وارد کند تا هم نیاز ورزشکاران تامین شود و هم مقداری سود حاصل فدارسیون می‌شود.
وی با بیان اینکه در حوزه مربیگری فعالیت چندانی ندارم، افزود: فقط آموزش دو تیرانداز را به عهده دارم.
شهسواری در پاسخ به این سوال که «تیراندازی در این دوره با دوره‌ای که شما تمرین می‌کردید، چه تفاوتی دارد؟»، در دوره ما یک تفنگ بادی ورزشی فینورک بائو 3 الی 4 میلیون تومان بود اما الان به بیش از 15 میلیون تومان رسیده یا ساچمه آرتن کمتر از 10 هزار تومان قیمت داشت اما الان به 50 هزار تومان رسیده است، هزینه شهریه سالن در ماه 5 هزار تومان بود البته در دوره‌ای که من شروع کردم فقط دو ماه شهریه پرداخت کردم زیرا بعد از دو ماه با عضویت در تیم استانی، از پرداخت شهریه معاف شدم.
وی ادامه داد: یکبار هم تفنگ ورزشی شخصی نداشتم و همیشه با سلاح هیات تمرین ‌کردم، اوایل با سلاح‌های اهرمی کار می‌کردم و بعد با ارتقای نمره، فرصت استفاده از سلاح بهتر فراهم شد و با همان سلاح عضو تیم ملی شدم و پس از مدتی آقای لازلو، مربی تیم ملی یکی از سلاح‌های فدراسیون را در اختیارم گذاشت، تا چند ماه قبل هم با این سلاح تمرین می‌کردم و سرانجام تحویل دادم.
ورزش باید جزئی از زندگی باشد
این ملی پوش تیراندازی، تاکید کرد: به تیراندازان توصیه می‌کنم که برای رسیدن به موفقیت برای تمرینات‌شان بسیار وقت بگذارند، الان رقابت‌ها به گونه‌ای نیست که فقط به عناوین استانی و ملی یا نهایتا راهیابی به فینال اکتفا کنند بلکه کسی که در این عرصه ورود کرده باید بالاترین سرمایه‌اش که همان «وقت» است را بگذارد، هدفش ورود به مسابقات جهانی باشد و به رقابت‌های داخلی بسنده نکند بلکه باید جامع‌نگر بوده و پیگیر رکوردهای برتر رشته خود در سطح جهان باشد.
شهسواری با بیان اینکه ورزش باید جزئی از زندگی باشد، تصریح کرد: تیرانداز در تمریناتش در طی ساعت‌ها به یک جهت می‌ایستد که علاوه بر انحنای کمر، وزنه‌ای حدود 5 کیلوگرم را هم متحمل می‌شود و این حرکت از نظر پزشکی برای سلامتی کاملا مضر است، اما می‌توانیم با ورزش‌های سبک از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کنیم و جسم را به تعادل برسانیم.
عملیاتی کردن پیشنهادات می‌تواند زمینه پیشرفت را فراهم کند
این عضو پیشین تیم ملی تفنگ ایران در پاسخ به این سوال که «چطور به سلاح شناسی در انواع جنگی و ورزشی علاقمند شدید؟»، افزود: همواره از کودکی علاقه خاصی به اسلحه و تیراندازی داشتم و همین علاقه باعث می‌شد به دنبال شناخت بیشتر از انواع سلاح‌ بروم؛ قبل از اینکه بصورت تخصصی رشته تیراندازی را دنبال کنم یک تفنگ بادی چینی داشتم که با آن تیراندازی می‌کردم، حتی با پول تو جیبی‌هایی که می‌گرفتم مسیر مدرسه تا منزل را پیاده می‌رفتم برای اینکه بتوانم ساچمه بخرم و در نهایت آن تفنگ بادی چینی به یک اسلحه ورزشی حرفه‌ای تبدیل شد.
وی در پاسخ به این سوال «به عنوان فردی که 7 سال عضو تیم ملی تفنگ بودید، چه پیشنهادی به فدراسیون تیراندازی دارید؟»، بیان کرد: پیشنهادات زیادی از طرف صاحبنظران به فدراسیون ارائه شده اما فقط ارائه پیشنهاد کارساز نیست، بلکه هدفگذاری و عملیاتی کردن پیشنهادات است که می‌تواند زمینه پیشرفت را فراهم کند؛ با توجه به اینکه طی چند سال اخیر از فدراسیون حمایتی ندیده‌ایم به تیراندازان نوجوان و جوان توصیه می‌کنم که خیلی منتظر ایجاد شرایط خوب توسط فدراسیون یا هیات‌ها نباشید، خودتان خالق شرایط باشید اگر می‌توانید تجهیزات و شرایط خوب را فراهم کنید، چه بهتر و اگر هم مقدور نیست پس با شرایط کنار بیایید، قطعا با همین سلاح‌های موجود و تمرینات مستمر می‌توانید مهارت خود را افزایش دهید.
قطعا امثال ساسان شهسواری‌ها در ورزش این مرز و بوم کم نیستند که در برهه‌ای پرچم پر افتخار ایران عزیز‌مان را در سکوهای ملی و بین‌المللی به اهتزاز در آورده‌اند، تیتر یک رسانه‌ها و مطبوعات شدند و حتی در عکس‌های یادگاری برخی مسئولین خوش درخشیده‌اند؛ بعبارتی "تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل" ...!
اما اکنون شما «آقا» یا «خانم» مسئول از جوانانی که بهترین دوران عمر خود را وقف افتخار آفرینی در عرصه‌های مختلف ملی و بین‌المللی کردند، چه خبر دارید؟ از دغدغه‌های این روزهایشان مطلع هستید؟!
انتهای پیام