چاپ

گيلان انلاين- قهرمان سابق کشتي که در جريان يک درگيري بچه محل خود را با چاقو از پا درآورده بود، صبح ديروز در شعبه چهارم دادگاه کيفري استان تهران به اتهام قتل محاکمه و به قصاص محکوم شد.
شامگاه دوم اسفند سال 93 قرباني اين جنايت که جواني 30 ساله به نام ميثم بود با ضربات چاقو بشدت زخمي شد و پيش از مرگش در بيمارستان ضارب خود را معرفي کرد.
پيش از اعلام خبر مرگ وي، بازپرس کشيک قتل و کارآگاهان جنايي درباره اين جنايت به تحقيق پرداخته و سرانجام مصطفي – متهم 28ساله – با رديابي‌هاي گسترده مأموران پليس در جنوب تهران دستگير شد.
وي در بازجويي‌ها گفت: «زماني که با ميثم درگير شدم مشروب الکلي مصرف کرده بودم و شرايط عادي نداشتم. ميثم به من ناسزا گفت که بشدت عصباني شدم و با چاقوي کوچکي که در جيبم بود، ضربه‌اي به گردنش زدم و بلافاصله از محل فرار کردم. به هيچ عنوان نمي‌دانستم با همين يک ضربه جان باخته است. » بدين‌ترتيب پس از تحقيقات تکميلي و صدور کيفرخواست، پرونده براي رسيدگي به دادگاه ارسال شد.
محاکمه اين متهم صبح ديروز در شعبه چهارم دادگاه کيفري به رياست قاضي اصغر عبداللهي آغاز شد. ابتدا پدر و مادر ميثم (مقتول) از قضات براي عامل قتل فرزندشان درخواست قصاص کردند و سپس متهم به قتل به دستور رئيس دادگاه به شرح واقعه پرداخت.
سپس وکيل متهم در دفاع از موکلش گفت: «موکلم در حين ارتکاب قتل حال طبيعي نداشته است.» اما قاضي عبداللهي گفت: براساس نظريه پزشکي قانوني اگرچه متهم مدارکي مبني بر ضعف ثبات شخصيتي ارائه داده و مدعي شده که حالت طبيعي نداشته اما اين موضوع هيچ تأثيري در رفع مسئوليت قانوني‌اش ندارد.
در پايان جلسه دادرسي، قضات دادگاه وارد شور شدند و متهم را به قصاص و 72 ضربه شلاق (به خاطر مصرف مشروبات الکلي) محکوم کردند.

گفت‌وگو با متهم به قتل
چند سال داري؟
28 ساله و مجرد.
چقدر درس خوانده‌اي؟
تا مقطع راهنمايي.
سابقه کيفري داري؟
بله، يک بار به خاطر نزاع دسته جمعي و يک بار به دليل قدرت‌نمايي و نگهداري فشنگ جنگي محاکمه شدم.
چرا ميثم را کشتي؟
او به من ناسزا گفت، همين.
خط‌هاي روي صورت‌ات چيست؟
خودزني کرده‌ام.
ورزشکار هستي؟
بله، کشتي‌گير بودم. حتي قهرمان آسيا هم شده بودم.
اگر زمان به عقب بازگردد آيا باز هم دعوا مي‌کني؟
به طور قطع نه. من بشدت پشيمان هستم و از خانواده اولياي دم مي‌خواهم که به خاطر خدا مرا ببخشند. من نبايد پسرشان را با چاقو مي‌زدم. اما افسوس که اين اتفاق افتاد. ضمن اينکه دائم فکر مي‌کنم اگر چاقو در جيبم نمي‌گذاشتم، هيچ وقت اين اتفاق نمي‌افتاد.
فکر مي‌کني قضات چه حکمي بدهند؟
من جرم خود را مي‌پذيرم و بايد اعدام شوم اما باز هم از اولياي دم خواستار بخشش هستم.