چاپ

گيلان انلاين- بي گمان ذهن مردمانمان هيچ گاه بواسطه شاعرانگي هاي مفاخرش از روستا خالي نمي شود؛ آنگاه که سهراب مي گويد: آب را گل نکنيم، چه گوارا اين آب!/چه زلال اين رود!/مردم بالادست، چه صفايي دارند!/چشمه‌هاشان جوشان، گاوهاشان شيرافشان باد!/ ... مردمان سر رود، آب را مي‌فهمند، گل نکردندش، ما نيز آب را گل نکنيم.
چنين است که اگر آبادي در هياهوي آهن و دود و سيمان گيج نشود، دنج ترين جاي جهان خواهد بود چنانکه با رشد عظيم جمعيت و چيرگي صنعت بر کره خاکي، گردشگري روستايي از سال 1945 آغاز شد و امروز تقاضا براي اين گونه گردشگري در جهان و کشور، روندي صعودي دارد.
بنا به تعريف استادان گردشگري، گردشگري روستايي امروزه يکي از مردمي ترين اشکال گردشگري است و فعاليت ها و گونه هاي مختلف گردشگري در محيط هاي روستايي و پيرامون آنها که دربردارنده آثار مثبت / منفي براي محيط زيست روستا ، انسان و طبيعت است، تعريف مي شود.
ذهن مردمانمان از خاطره خوش روستا خالي نمي شود اما دلمان مي گيرد آن دمان که گاه و بي گاه خبر اضمحلال طبيعت رو به فزوني مي رود؛ آب کم است، رودخانه ها مي خشکند، جنگل هايمان زخمي خشونت اره برقي هاست ، شاليزارهايمان زير آهن و سيمان لگدکوب مي شوند و روز به روز چهره خوش روستاهايمان با معماري خشن شهري هم نوا مي شود.
اما هنوز گيلان به نسبت ديگر نقاط کشور نماد آباداني است، رودها در روستاهايش مي خروشد و هنوز شناسه اش جنگل، شالي و باران است و فرهنگش سرخوش آئين هايي است که براي مردمان سرزمينمان و ديگر مردمان دور گيراست.
کامليا رشيدي دانش آموخته جغرافيا و برنامه ريزي توريسم معتقد است: امروز گردشگري روستايي، گردشگري آرامش است.
وي بيان کرد: گردشگران مي خواهند با حضور در روستاها فضايي متفاوت از اقليم شهري تجربه کنند اما متاسفانه اين روزها چهره ناب روستاهايمان به خشونت شهري روز به روز آلوده تر مي شود.
وي ادامه داد: استقبال کم نظير گردشگران از موزه ميراث روستايي گيلان گواه اين موضوع است؛ معماري و نوع زندگي روستايي موجب شده تا هر ساله گردشگران بسياري از داخل و خارج کشور براي بازديد از اين موزه به گيلان سفر کنند از اين رو، تکيه بر معماري بومي اساس مجوز بوم گردي در استان است.
رشيدي بيان کرد: فضاي گيلان به نسبت ساير استان هاي شمالي، بکرتر مانده و روستاهاي آن تا حدود زيادي دستخوش تغيير نشده و مي توان با آمايش ، کارشناسي و برنامه ريزي از آنها در راستاي توسعه گردشگري روستايي بهره گرفت.
بي مانند است، در آن هنگام که خسته از کار کشاورزي و دام و جنگل بر مي گردي و زنان روستايي نان از تنور برگرفته با پنير محلي و ريحان چيده شده از باغ و گردوهايي که از درختان عظيم توسط کهن سال ترين مرد خانه چيده شده و آثار جدا کردن پوست سبز گردوان بر دستانشان گويي نقش حنا نگاشته است، سفره گشوده اند؛ چاي از هيزم بر مي گيرند تا ديگ فسنجان مرغابي را براي شب بر زغال گداخته بگذارند.
خوش طعم ترين جاذبه گردشگري گيلان، غذاهاي محلي است که به واسطه اقليم و ذوق مردمانش طعم طبيعت در آن رسوخ کرده و باقلاقاتوق، ساده ترين و خوشمزه ترين ابداعات آشپزي اين خطه سرسبز است؛ ديگر نمي گوييم از مطنجن مرغابي (مرغابي، رب انار ، مغز گردو و ...) ، شيرين قرمه و ...
و همه اين ها موجب شد تا سفره گيلان در کنار آدلايد استراليا ، بارسلونا از اسپانيا ، برگن از نروژ ، بوداپست از مجارستان ، ديترويت از آمريکا ، ليورپول از انگليس ، رم از ايتاليا ، مونته ويدئو از اروگوئه ، سالوادور برزيل و سنگاپور به عضويت شبکه شهرهاي خلاق جهان پيوند زده شود.
بابک عليدوست دانش آموخته دکتراي گردشگري معتقد است: گردشگري روستايي در گيلان، يکي از پر جاذبه ترين گونه هاي گردشگري است و روستاهاي تعيين شده با نام روستاهاي هدف، فرصتي براي توسعه گردشگري است.
وي افزود: متاسفانه روز به روز چهره روستاها خالي از جوانان شده و معماري روستاها شهري تر مي شود که اين موضوع، نيازمند برنامه ريزي و اهتمام مسئولان است.
عليدوست يکي از چالش هاي گردشگري روستايي را عزم جدي براي سرمايه گذاري و بازاريابي مي داند و تاکيد مي کند: نبود مشارکت محلي يکي از چالش هاي توسعه گردشگري است و مردم محلي بايد ابتدا نسبت به مقوله گردشگري توجيه شوند، سپس در تصميم گيري ها، برنامه ريزي ها و اجراي سياست ها دخالت داده شوند.
مديرکل ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري گيلان نيز در گفت وگو با ايرنا، با بيان اينکه 17روستاي هدف گردشگري در استان تعريف شده، گفت: توسعه گردشگري روستايي در استان نيازمند آموزش، تعامل افراد بومي و همگرايي متوليان و مسئولان است.
رضا عليزاده استفاده مثبت و هوشمندانه از معماري بومي و روستايي را بعنوان گنجينه اي ارزشمند همراه و همزاد با طبيعت بيان مي کند و مي گويد: معماري بومي گيلان، داراي اسناد و منابع غني از گذشتگان است و تحليل اين آثار، دستيابي به اصالت و فرهنگ را برايمان مهيا مي سازد.
وي يادآور شد: همزمان با سومين همايش روز روستا و عشاير، طرح روستاي بدون بيکار در 20 نقطه از کشور از طريق ويدئوکنفرانس به بهره برداري رسيد که افتتاح طرح روستاي اسطلخ جان رودبار بعنوان يکي از روستاهاي هدف گردشگري با حضور اسحاق جهانگيري معاون اول رئيس جمهوري بصورت نمادين با گزارش محمدعلي نجفي استاندار گيلان انجام شد.
عليزاده بيان کرد: استاندار گيلان در اين مراسم روستاي اسطلخ جان رودبار را يکي از روستاهاي نمونه استان خواند که به دليل دارا بودن جاذبه هاي گردشگري بي نظير ، معماري منحصربفرد و توانمندي هاي کشاورزي و صنايع دستي به عنوان گزينه اي مناسب براي اجراي طرح روستاي فاقد جمعيت بيکار انتخاب شده است.
وي اظهار کرد: اجراي طرح روستاي بدون بيکار در اين منطقه، گامي در راستاي ايجاد بسترهاي فرصت ساز در سطح روستاها ، رونق اقتصادي و نيز ايجاد اشتغال است.
وي به ايجاد شرايط جديد براي عرضه خدمات گردشگري در روستاهاي گيلان اشاره کرد و افزود: بحث توانمندسازي در حوزه صنايع دستي ، توسعه زمينه هاي توليد و عرضه اين محصولات همراه با ايجاد تاسيسات اقامتي و پذيرايي مختلف در قالب بوم گردي، شرايط جديدي را براي عرضه خدمات گردشگري در روستاهاي استان محقق مي سازد.
مديرکل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان کشاورزي، دامپروري و گردشگري را تلفيقي مطلوب براي جذب هرچه بيشتر گردشگران به روستاها و نيز مهاجرت معکوس عنوان و تصريح کرد: هدف نهايي در اين زمينه، رسيدن به چشم انداز روستاي بدون بيکار، است.
معاون گردشگري اداره کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان نيز روستاهاي هدف گردشگري را ظرفيتي براي توسعه گردشگري دانست.
حميدرضا آذرپور با بيان اينکه در حال حاضر استان داراي 17 روستاي هدف گردشگري است، اظهار کرد: 15 روستاي ديگر نيز براي قرار گرفتن در شمار روستاهاي هدف گردشگري گيلان، پيشنهاد شده که در مرحله بررسي قرار دارد.
وي گفت: ايجاد طرح هاي بوم گردي، قالي بافي، پرورش ماهي، پرورش زالو، توليد و بسته بندي سبزيجات محلي، رستوران سنتي، توسعه واحد توليد شمع و لوازم تزييني مستقر در روستاي اسطلخ جان رودبار با تسهيلات قرض الحسنه صندوق کارآفريني اميد زمينه اشتغال 200 نفر از ساکنان را فراهم کرده است.
آذرپور با بيان اينکه گيلان از استان هايي است که برخلاف روند مهاجرت روستانشينان ، همچنان داراي درصد جمعيت روستايي بالاتري به نسبت کشور است، ادامه داد: درصد جمعيت روستايي گيلان 40 درصد است در حاليکه اين عدد براي کل کشور رقمي کمتر از 30 درصد را نشان مي دهد.
وي توسعه صنايع دستي ، انجام کشت دوم در شاليزارها، اشتغال خانگي و خرد در خانه هاي روستايي، توسعه و احياي توليد پيله ابريشم، توسعه فضاهاي گردشگري روستايي و بوم گردي و ايجاد واحدهاي