چاپ

گيلان انلاين- از روز دوشنبه که آبنماي موزيکال بوستان ملت رشت افتتاح شد هر شب، بوستان ملت مملو از جمعيتي است که براي شنيدن موسيقي و تماشاي رقص آب دور هم جمع مي شوند و در کنار هم بودن را به شکل طبيعي تجربه مي کنند.
اين اتفاق از آن رو اهميت دارد که نرخ سرمايه اجتماعي در نتيجه سال ها رها شدن شهر و بي توجهي به خواسته هاي بحق مردم براي توسعه شهر به پايين ترين حد خود رسيده بود. کاهش مشارکت اجتماعي به طور مداوم، مي تواند پاشنه آشيل هر جامعه اي باشد. تاکيد بر اهميت تداوم حضور مردم از آن روست که اجتماع موسمي انتخاباتي لزوماً سرمايه اجتماعي پايدار محسوب نمي شود چراکه يکي از ويژگي هاي اصلي سرمايه اجتماعي يعني کنش فعالانه و «همکاري» براي ساختن جامعه اي بهتر را لزوما در خود ندارد و بيشتر کنشي هيجاني محسوب مي شود.
از طرف ديگر اجتماعات انتخاباتي معمولاً با همه رده هاي سني جامعه همپوشاني ندارد، اما حضور افرادي با هر رده سني و هر طبقه اجتماعي و از همه مهم تر کاربري انضمامي و عيني از محصول توسعه، ساخت آبنماي موزيکال بوستان ملت رشت را به نمونه اي از زيرساخت هاي هدفمند براي افزايش سرمايه اجتماعي و تعاملات شهروندي.
با سخنراني و شعار نمي توان انسان توسعه يافته پرورش داد. انسان آنچه را که مي بيند بيشتر مي پذيرد تا آنچه را مي شنود. شهروندي که در بستر توسعه قرار بگيرد، در فضايي نفس بکشد که ناگزير تعاملات اجتماعي را تجربه مي کند توسعه مي يابد. فرريختن ديوار تعاملات اجتماعي بين زنان و مردان با سخنراني ممکن نمي شود، بلکه با ايجاد فضايي که اختلاط اجتماعي اتفاق مي افتد، امکانپذير مي شود.
بساط سخنراني ها و حرف هاي اصلاح طلبانه را مي توان با بخشنامه و قانون جمع کرد، اما نمي توان در زيرساخت ايجاد شده مولد جامعه مدرن خلل ايجاد کرد.
با پايان انتخابات، بازار سخنراني ها کساد مي شود و مردم به زندگي عادي برمي گردند، اما آبنماي موزيکال بوستان ملت رشت رونق دارد چون بخشي از زندگي است. اين تفاوت بنيادين با موضع گيري هاي سياسي قابل چشم پوشي نيست، پس به عمل اصلاح طلبانه بيش از سخنان اصلاح طلبانه اهميت دارد. آنچه مرحوم هاشمي کرد، ايجاد زيرساخت توسعه اصلاح طلبانه بود نه تکرار جملات اصلاح طلبانه. نزديک به دو دهه طول کشيد تا اصلاح طلبان اين واقعيت را درک کنند، و چه صبور بود معمار اصلاحات کشور که دو دهه متلک شنيد و آماج انتقادات سياست بازان قرار گرفت و به راهش ادامه داد.
در يک هفته تبليغات انتخابات شوراي اسلامي شهر که همزمان با سومين هفته از تبليغات انتخابات رياست جمهوري بود، پياده راه فرهنگي رشت فضاي تازه و منحصر بفردي را تجربه کرد.
از روزي که ساخت پياده راه و تا مدت ها پس از افتتاح، بعضي منتقدين کارکرد اين پروژه را تا حد يک مشت کفپوش و چراغ برق تقليل مي دادند و به کارکردها مدرن پياده راه توجهي نداشتند. اين روزها اما در ايام تبليغات انتخاباتي، با حضور انبوه مردم در اين منطقه و برگزاري ميتينگ هاي مختلف، پياده راه فرهنگي رشت به يک اتفاق کم نظير تبديل شده است.
نشاط سياسي جاري در اين مکان فرهنگي در روزهاي اخير، در کنار نشاط اجتماعي مداوم جاري در اين مکان عينيت شهرسازي مدرن است. آنچه در پياده راه فرهنگي ديده مي شود ارتقاي همبستگي اجتماعي، تقويت نهاد خانواده در نتيجه افزايش اختلاط اجتماعي است. اين کارکردهاي اجتماعي در نتيجه فرآيند يک پروژه به ظاهر عمراني به دست آمده است. ايجاد نشاط سياسي، ارتقاي همبستگي اجتماعي و تقويت فرهنگ گفت وگو، مفاهيمي هستند که اصلاح طلبان دائماً در سخنراني ها و مقالاتشان به آن ها اشاره مي کنند و جامعه مطلوب را جامعه اي مي انگارند که اين فرهنگ در آن جاري شده باشد. حالا اين مفاهيم به لطف دکتر ثابت قدم نه در حرف، بلکه در عمل ثابت شده است. کجاي ايران مي توان چنين فضايي را که تمام اين مفاهيم مدرن در آن شکل گرفته يافت؟
در هفته گذشته بخاطر موضع گيري سياسي آقاي دکتر ثابت قدم درباره انتخابات رياست جمهوري، کساني به نام اصلاح طلبي چنان بخاطر يک حرف به او تاخته اند که يادشان رفته آنچه را آنها زماني در حرف در آرزويش بودند، همين آقاي دکتر ثابت قدم عملي کرده است؛ يک اصلاح طلب عملگرا که هميشه آماج «حرف» هاي اصلاح طلبان بوده است.