چاپ

نسیم گیلان - آستارا - معلولان دارای اراده های محکم هرگز به محدودیت ها تسلیم نمی شوند، اما احساس گریز دیگران از انسان های معلول، آنان را بیش از درد معلولیت رنج می دهد.
سال ها به فقدان یکی از اعضای بدنش عادت کرده و با اتکا به عضوهای دیگر، توانایی و مهارت خاصی در اداره امور و انجام کارهای روزمره بدست آورده است اما در اوج خودباوری، با مشاهده نگاه های گریزان و سهل انگار دیگران، غمی فراموش ناشدنی وجودش را فرا می گیرد و بی اختیار در خود فرو می رود.
می خواهد فریاد بکشد آی آدم ها ! باور کنید با وجود نقص عضو، اعضای دیگر من کارآمدتر از بدن یک انسان سالم است و اگر به توانایی هایی که با تلاش برای جبران نقص عضو بدست آورده ام پی ببرید، هرگز از من گریزان نخواهید شد و رفتار شما از روی ناآگاهی است.
حرکات مهیج ورزشی، کسب عنوان های قهرمانی، خلاقیت های هنری و ادبی، توانمندی های دستی و فکری گوشه ای از قدرت انسان های تسلیم ناپذیر در برابر کاستی های جسمی را نشان می دهد و گاه، گستره میدان عمل و قابلیت معلولان، سایر انسان ها را به تعجب و کرنش وا می دارد.
حس دیده شدن و پذیرش از سوی فرد و اجتماع در وجود معلولان مشهود است و این قشر جامعه، از منظر حقوق شهروندی مطالبات جدی و قانونی دارند اما ساخت یک رمپ با شیب غیرمتعارف، بی اعتنایی یا کم توجهی مسئولان امر را نخست به انجام وظایف خود در قبال جامعه هدف و سپس به حقوق مدنی آنان نشان می دهد و مصادیقی این چنین، مسیر ارتباط معلولان را با جامعه ناهموار می سازد.
شاید افراد و مسئولان معلول گریز از رفتارهای آزار دهنده خود نسبت به معلولان مطلع نباشند اما خواسته یا ناخواسته موجبات رنج آنان را فراهم می آورند و نابرابری دسترسی انسان های معلول و غیرمعلول به مدیران از منظر شرایط فیزیکی، ساخت رمپ های غیرمهندسی در ورودی برخی دستگاه های اداری، بانک ها و موسسات، احصا نشدن شرایط فیزیکی معلولان برای حضور در معابر عمومی و خصوصی و موانع تامین لوازم و اقلام مورد نیاز آنان را می توان از نمونه های معلول گریزی نام برد.
فراموش نکنیم معلولیت، همواره مادرزادی نیست و برخی از انواع آن به دلیل آسیب های جسمی و روحی در طول زندگی عارض می شود و هیچ کسی در پیچ و خم زندگانی از آن مصون نیست؛ بنابراین باید با درک صحیح دنیای معلولان و مطالبات بر حق آنها، جهت نهادینه شدن قانون حمایت از حقوق معلولان که امسال با 34 ماده و 29 تبصره به تصویب نهایی رسیده و برای اجرا به دولت ابلاغ شده است، تلاش کنیم.
بی شک لازمه تحقق خواسته های قانونی جامعه هدف، تغییر نگاه و تحول فرهنگی و درونی برای درک آلام و به حرکت درآوردن چرخ زندگانی آنان است.