چاپ

نسیم گیلان- متاسفانه روز جمعه شاهد حوادث ناگوار و رفتارهای نامناسبی از سوی تماشاگران تیم های پرسپولیس و سپاهان در ورزشگاه آزادی بودیم که لزوم بررسی وضعیت فرهنگی استادیوم ها ، ورزشگاه ها و اماکن ورزشی و ارائه برنامه اجرایی در راستای ارتقاء سطح فرهنگی و کاهش آسیب های اجتماعی اجتناب ناپذیر است.
اگر بخواهیم در تجزیه و تجلیل وضعیت فرهنگی استادیوم ها ، ورزشگاه ها و اماکن ورزشی سخنی بگوییم یا به دور از تعصب، توهم و ریاکاری با عینک واقع بینی مطلب بنویسیم، بی تردید محصولی که امروزه در جامعه ورزشی ایران در حال درو شدن است، بذرش را مسئولین و سیاستگزاران ورزشی و غیرورزشی سالها پیش کاشته اند و غم انگیزتر اینکه در حال حاضر نیز همان بذر با کمیت و کیفیتی پایین تر و بدتر در حال کاشته شدن می باشد؛ پس اگر بخواهیم کمکی کارشناسانه، دلسوزانه و منصفانه به وضعیت فرهنگی استادیوم ها ، ورزشگاه ها و اماکن ورزشی داشته باشیم، متولیان امر ابتد باید در سیاستگزاری های کلان ورزشی تجدیدنظری اساسی داشته و سپس با تکیه بر علم، منطق، تخصص و با در نظر گرفتتن مسائل روز دنیا منطبق با فرهنگ ایرانی برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت ورزشی را به گونه ای تنظیم نمایند که ضمن برطرف نمودن گام به گام معضلات موجود، چشم انداز روشنی نیز برای آینده ترسیم گردد.
به عبارتی دیگر وضعیت جامعه ورزشی ایران به مثابه درخت بید مجنونی است که ریشه ای سست، تنه ای ضعیف، شاخه هایی شکننده و برگ هایی نحیف دارد که با وزش هر بادی ، به این سو و آنسو رفته و اگر باد شدید یا طوفان سهمگینی بیاید بی تردید آن را از بیخ و بن خواهد کند زیرا این درخت طی سالیان متمادی باغبانی با مهارت های بالای باغبانی نداشته است!
به نظر نگارنده نه تنها وضعیت فرهنگی استادیوم ها، ورزشگاه ها و اماکن ورزشی بلکه کل جامعه ورزشی ایران ضمن نیاز به تغییر اساسی در سیاستگزاری های کلان، نیاز به باغبانانی متخصص، دلسوز، کاربلد و مهربان با مهارت هایی بالا دارد تا شاید به سر منزل مقصود برسد.