چاپ

نسیم گیلان - پایگاه خبری - تحلیلی گیل خبر، مطلبی در قسمت یادداشت با عنوان سفر به گیلان و حسرت برای رشت! به قلم روزبه خلیق معینی راهنما و فعال گردشگری منتشر کرده است.
هفته قبل سفری به گرگان داشتم و در بافت تاریخی محله نعلبندان و سرچشمه قدم زدم و حسرت خوردم. بگذریم که اداره کل میراث فرهنگی استان گلستان در یکی از خانه های قدیمی محل مستقر شده بود و طرح انتقال اداره کل میراث فرهنگی گیلان به ساختمان هتل ایران سال هاست در حال بررسی و تعمیرات ساختمان عقب می افتد.
نتوانستم حسرت نخورم از دیدن تمام نوستالژی های سالم در دل بافت تاریخی گرگان آن هم در شرایطی که در آخرین اتفاق در مخدوش نمودن حافظه تاریخی مردم رشت قنادی آذربانی که به نوعی نماد خیابان امام بود به پلاسکو فروشی تبدیل شده است. نمی دانم چه نفرینی است که مردم رشت را دچار نموده که بعد از حضور پررنگ مدیران غیر بومی در سنوات گذشته که هیچ سنخیت و وابستگی به این شهر نداشتند حالا باید با کابوس نابودی روزمره نماد های شهر شب را به صبح بگذرانیم. مردم هم که در دغدغه معیشت به سر می برند تنها چیزی که اهمیت ندارد، گذشته ماست.
بعد از برداشتن سربندی سفالی مسجد حاج سمیع و تخریب خانه کودکی سایه و بلاتکلیفی مقبره حشمت و قرار دادن المان های بی ربط به طبیعت و تاریخ رشت آیا کسی هست که پاسخ دهد چرا مغازه شاخص ترین واقف شهر رشت به این شکل در آمده است و کوچک ترین نشانی از آذربانی بزرگ باقی نمانده است؟ چرا قدیمی ترین ساختمان خیابان امام خمینی که تاریخ 1295 هجری شمسی را بر سر در خود دارد و وقف سازمان انتقال خون شده است و از برف سنگین سال 83 جان به در برده ، به حال خود رها شده است تا تخریب شود؟ متولیان فرهنگ و تاریخ این شهر چه پاسخی برای آیندگان خواهد داشت؟ شورای شهر که به شهردار بی برنامه رای می دهد چه برنامه ای برای این ساختمان و سایر ساختمان های شهر بخصوص در خیابان امام خمینی که پیشانی شهر رشت هستند دارد ‌؟
به شخصه از روزی می ترسم که سایر ساختمان های این خیابان نیز به برج تبدیل شوند و ذره های هویت باقی مانده شهر نیز نابود شود. همان طور که اکنون نیز دو سه ساختمان بنر فروش بر پیشانی خود گذاشته اند.
2007