بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - روزنامه معین چاپ گیلان در شماره دوشنبه 24 مهرماه، مطلبی در قسمت یادداشت امروز با عنوان می خواهم گوشهایت را ببرم! به قلم صاحب مقصودی در انتقاد از برخی بی اخلاقی ها بین ورزشکاران بویژه فوتبالیست ها و ضرورت نقش آفرینی موثر کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال منتشر کرده است.
پیشتر با شنیدن واژه فوتبالیست، اولین چیزی که در ذهنمان تداعی می شد خودروهای میلیاردی بود که این ورزشکاران حرفه ای!!! جهت دور دور کردنشان در خیابان، به آن به سان یک امر واجب نیاز داشتند، اما چند صباحی است که این مهم رنگ باخته و جایش را به عنصر وحشتناک تری داده است.
بعد از دربی سال 72 که با تنش و درگیری نیمه تمام ماند، با افزایش دوز فرهنگ در میان ورزشکاران بخصوص فوتبالیست ها تنش خاصی در دربی های بی شمار بعدی گزارش نشد جز کری های همیشگی فوتبال در خارج از میدان.
اما این روزها به لطف میلیارد میلیارد پول بی حساب و کتاب که به این فوتبال تزریق شده ( و حتی پیگیری نمی کنند آیا بابت بدهی هایشان پرداخت کرده اند یا هزینه خرید اتومبیل لوکس شان شده است)، برخی های شان یاغی شده اند.
یکی وسط اوتوبان با این بهانه که "چرا جلوی من پیچیدی" با شوکر راننده نگون بخت را نقش بر زمین می کند، دیگری البته با دلیلی موجه تر یعنی " بوق زدن نا به جای راننده دیگری" با کله وی را خونین و مالین می نماید، یک داور هم وقتی در تست فنی لیگ برتر رد می شود با تیزی به سمت رییس کمیته داوران حمله می کند، دو هم تیمی سابق که این بار در دو تیم مختلف در اردوی مشترکی در هتل المپیک به سر می بردند از قیافه همدیگر خوششان نمی آید و چنان از خجالت هم در می آیند که شیشه های هتل نابود می شود و از این دست نمونه ها زیاد است.
در آخرین مورد هم که همین چند روز، پیش کاپیتان باشگاه تراکتورسازی تبریز با چاقو در رختکن به دیگر بازیکن هم تیمی اش حمله می کند و وی را مضروب می سازد، نکته جالب اینجاست که بازیکن مضروب که جوان تر و تازه وارد است فرد ضارب را " حاجی " خطاب می کند و می گوید: حاجی داشت با من شوخی می کرد، با کارد میوه خوری بهم گفت "می خوام گوشتو ببرم که یکهو من واکنش نشون دادم و باعث شد دستم بریده شود." جالب تر اینکه بازیکن ضارب که نقش بزرگتر و کاپیتان تیم را نیز بر عهده دارد، مدعی است بازیکن مضروب جای برادر کوچکتر وی است و کل داستان یک شوخی بود.
آری فقط یک شوخی بود، بیچاره فقط می خواست گوشهایش را ببرد که نشد.
اینها الگوهای نوجوانان ما در جامعه هستند، کسانیکه با چاقو و شوکر و مشت و لگد با دلیل و بی دلیل به دیگران، حتی هم تیمی های خود حمله ور می شوند. در این بین هیچکس نپرسید چرا آن فوتبالیست لیگ یکی با خوردن سم دست به خودکشی زده است و یا فلان ورزشکار فلافل فروشی باز کرده است.
راستی تا یادمان نرفته به کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال یادآوری کنیم، موهای وینفرد شفر زیادی سفید است و توی ذوق می زند از همین رو از آنها می خواهم اشد مجازات را برای این موهای رنگی و البته بلند در نظر بگیرند تا درس عبرتی برای دیگران شود. قطعا با این اقدام قاطع کمیته اخلاق دیگر کسی هوس نمی کند گوش کسی را ببرد.
2007