بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - فعال سیاسی گیلانی با اشاره به وضعیت سیاست خارجی ایران مربوط به سال‌های 43 تا 57 ، گفت: کشور در این برهه به درکی از مسئله استقلال رسید و تلاش کرد تمام وابستگی‌های خود به قدرت‌های جهانی را قطع کند.
به گزارش ایسنا – منطقه گیلان، رضا صالح جلالی در نشستی که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان به مناسبت 13 آبان برگزار شد، فعالیت ایران در عرصه سیاست خارجی را به 5 دوره زمانی تقسیم‌بندی کرد.
نماینده مردم آستانه‌اشرفیه در مجلس ششم با اشاره به اوضاع سیاسی در اواخر دهه 20 ، افزود: پس از اتمام جنگ جهانی و آغاز صدارت محمدرضا شاه یک دوره آشفتگی سیاسی در حوزه سیاست خارجی ما رخ داد که بر اساس آن کشور نمی‌توانست به‌درستی راه خود را ادامه دهد.
وی ادامه داد: در شرایط بحران‌های منطقه‌ای که بر سر راه محمدرضا شاه بود او تمایل بسیاری به همکاری با آمریکا داشت .
این استاد دانشگاه گفت: در فاصله زمانی سال‌های 30 تا 32 و قبل از سقوط مصدق، سیاست خارجی ما در حوزه موازنه منفی جای می‌گرفت و یکی از دلایلی که بعدها سبب سقوط شاه شد، حرکت برخلاف این تئوری بود.
صالح جلالی در ادامه ضمن تبیین شرایط سیاسی در فاصله سال‌های 40 تا 43 عنوان کرد: این دوران، دوران اوج وابستگی ایران به آمریکا بود که از قضا قدرت قابل‌ ملاحظه‌ای نیز برای شاه فراهم کرده بود. شاه با استفاده از نفوذ آمریکا در خارج و اتکا به توان نظامی در داخل صاحب قدرت بی‌نظیری شده بود.
صالح جلالی در خصوص دوره چهارم وضعیت سیاست خارجی ایران مربوط به سال‌های 43 تا 57 ، گفت: کشور در این برهه به درکی از مسئله استقلال رسید و تلاش کرد تمام وابستگی‌های خود به قدرت‌های جهانی را قطع کند .
نماینده آستانه‌اشرفیه در مجلس ششم در تبیین این دوره اضافه کرد: پس از وقوع انقلاب، ایدئولوژی نظام سیاسی ما در حوزه سیاست خارجی حالتی دفاعی به خود گرفت و بیشتر تلاش شد تا رابطه با آمریکا از حالت سازش خارج شود و به حالت دفاعی نزدیک شود.
صالح جلالی در ادامه با آسیب‌شناسی سیاست خارجی کشور گفت: تا وقتی‌که همه اجزای حاکمیت همدل نباشند و به طرحی واحد در زمینه سیاست خارجی نرسند مشکلات ما در این حوزه حل‌نشده باقی خواهد ماند. او در تبیین سخنان خود تصریح کرد: نظام سیاسی، نظامی همگانی شامل حاکمیت، مردم و نخبگان است و تا وقتی‌که این سه بخش نتوانند باهم به وحدت فکری برسند نمی‌توان دست به اصلاح امور زد .
این نماینده سابق مجلس در ادامه گفت: وقتی انقلاب رخ داد ما به‌عنوان جوانانی که هسته اصلی انقلاب بودیم درک درستی از انقلاب نداشتیم و همه تصویر ما از انقلاب منحصر به چند واقعیت و آرمان کلی بود .
وی با بیان این نکته که انقلاب اسلامی نظامی قرائت‌شده بود، ادامه داد: درک اولیه ما از انقلاب، همه‌چیز برای همه بود که باید هوشیار باشیم که تاکنون چقدر از این اصل دور شده‌ایم.
صالح جلالی در ادامه ضمن طرح آسیب دیگری در انقلاب گفت: ما باید به این دوگانگی پاسخ دهیم که آیا انقلاب اسلامی برای مردم ایران بود یا برای همه امت اسلامی در سراسر جهان؟ او در ادامه ضمن اشاره به دولت‌های هفتم تا دهم از روسای جمهور اسبق یاد کرد و گفت: برای مثال ایدئولوژی و تاکید دولت اصلاحات توجه به مردم ایران بود درحالی که عمده توجه دولت آقای احمدی‌نژاد به همه امت مسلمان در همه جای جهان بود.
این فعال سیاسی با اشاره به قشری که هنوز در درون حاکمیت بر سر دعوا با قدرت‌های جهانی پافشاری می‌کنند گفت: کسانی که با وقوع جنگ به امتیازاتی می‌رسند، همیشه تلاش می‌کنند تا حالت ثباتی که در حوزه سیاست خارجی برقرار است از بین برود.
صالح جلالی در پایان سخنانش با تاکید دوباره بر اظهارات قبلی خود گفت: ما باید در ابتدا ببینیم برای مردم انقلاب کردیم یا برای امت اسلامی و بعد برای رسیدن به یکپارچگی سیاسی در حوزه سیاست خارجی تلاش کنیم.
انتهای پیام