بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - ماهنامه آفتاب آستارا در شماره بیست و چهارم خود، مطلبی با عنوان آستارا در حسرت تیم داری! به قلم یوسف هدایتی در ارتباط با لزوم توجه متولیان ورزش این شهرستان به مقوله تیم داری در رشته پرطرفدار فوتبال منتشر کرده است.
آستارا صنعت و کارخانه بزرگی برای حمایت از ورزش حرفه‌ای ندارد و بی‌پولی گریبان ورزش دیار فرهنگ و ادب را گرفته است تاجایی که آستارا در ورزش حرفه‌ای و تیم داری حرفی برای گفتن ندارد.
امروزه پول حرف اول و آخر را در ورزش حرفه‌ای و تیم داری می‌زند و تا زمانی که سرمایه ای در این حوزه وجود نداشته باشد نمی‌توان حرفی از تیم داری زد.
اگر شهرستان هایی نظیر مشهد، تبریز، شیراز و... امروز در سطح اول کشور و در رشته‌های مختلف تیم داری می‌کنند به‌واسطه کارخانه و صنعتی است که در این استان ها وجود دارد، اما شهر بام های سفالی باید به پشتوانه کدام کارخانه و صنعتش تیم داری کند؟
تیم نونهالان کادوس آستارا که در اوایل دهه 90 در لیگ برتر فوتبال کشور حضور داشت بعد از چندی درخشش در رقابت های ملی به علت مشکلات عدیده مالی نتوانست زمینه بقای خود را فراهم کند و آرام آرام از گردونه مسابقات کنار کشید.
تیم فوتبال صداقت آستارا و تیم فوتسال گالری آرمین این شهرستان نیز که به ترتیب در لیگ های دسته سوم و دوم بازی می کردند به درد بی پولی دچار شدند و با کم شدن شدن انگیزه بازیکنانشان نتوانستند روزهای درخشانی را برای تاریخ فوتبال آستارا رقم بزنند.
اما این روزها تیم شهرداری آستارا از وضعیت مناسبی در لیگ برتر استان گیلان برخوردار است که برترین گلزن، بهترین خط حمله و بیشترین برد نیز اختصاص به این تیم دارد اما اگر مسئولان آستارا این بار نیز دیر از خواب بیدار شوند این تیم هم که روزی در لیگ دسته سوم بازی می کرد به حال و روز هم قطاران خود در سال های نه چندان دور دچار خواهد شد.
شنیده ها حاکی از این است که تیم فوتبال شهرداری آستارا برای خرید لباس و کتانی ورزشکاران خود با پخش کردن قبض هایی اقدام به جمع آوری وجوه نقدی می کند و متاسفانه این وضعیت چهره خوشایندی برای ورزش شهرستان ندارد و شایسته تیم صدر جدولی لیگ برتر گیلان نیست.
مشارکت خیران، همت مضاعف مسئولان و دعوت از اسپانسرها با تکیه بر ظرفیت های بومی نظیر بندر و... می تواند این تیم را از بحران مالی نجات دهد.
کوتاه سخن اینکه، احوال این روزهای ورزشکاران آستارا به خصوص در رشته فوتبال شاید این بیت باشد: حالمان بد نیست، غم کم میخوریم/کم که نه، هر روز کم کم میخوریم!
7105 / 7124 / 2007