بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - هفته نامه واکنش چاپ استان گیلان در شماره 679 ، مطلبی در قسمت سرمقاله با عنوان رسانه های خنثی، آفت افکار عمومی به قلم مجید محمدپور مدیرمسئول این نشریه منتشر کرده است.
بدون مقدمه مستقیم به اصل مطلب اشاره می شود و آن هم اینکه در سراسر کشور و به خصوص در استان ها بویژه در گیلان به غیر از معدود رسانه مکتوب و مجازی، بی تعارف اکثر رسانه های حال حاضر، خنثی، نان به نرخ روز خور، غیرحرفه ای و حضورشان به واقع آفت افکار عمومی است.
این درحالیست که نقش رسانه در جهان پیشرفته امروز - آموزش، هدایت افکار عمومی و شفاف سازی است. به عنوان نمونه در جریان اعتراض های دی ماه امسال با وجود آنکه رشت مرکز استان گیلان از مناطقی بود که در آن نا آرامی ها جریان داشت، اما رسانه ها از صدا و سیما گرفته تا خبرگزاری ها ، سایت های خبری، روزنامه ها و هفته نامه ها و ... به جز تعداد اندک هیچ واکنشی مثبت یا منفی نسبت به موضوع نداشتند.
آنهایی که تکانی به خود دادند فقط به انعکاس نخ نما و کوتاه ماجرا اکتفا کردند، بدون آنکه با استفاده از تحلیل گران و صاحب نظران منطقه ای تحلیل، تفسیر و تولیدی در این راستا ارائه کنند! بی تردید ادامه این روند در میان اداره کنندگان این دسته از رسانه ها یک فاجعه است بالاخره رسانه باید بگوید که اعتراض ها به حق بود، مردم چه خواسته ای از مقامات استانی و کشوری داشتند و اگر ناحق بود، چرا واکنش مناسبی نشان ندادند.
ما در همان زمان نوشتیم که اعتراض نه در سال 96 که در طول عمر 39 ساله انقلاب اسلامی حق مردم است و هرجا که نارسایی و کندی و بی عرضگی از مدیری مشاهده کردند، باید چه در درون آن سازمان و مجموعه یا در صورت فراگیر شدن اشکالات و نابسامانی ها عمومی تر و با مجوز از مجاری مسئول خیابانی شود.
یکی از مهمترین علل این بی تفاوتی آن است که بسیاری از افراد در جامعه رسانه ای ایران بویژه در استان ها متاسفانه رسانه را یک بنگاه اقتصادی و درآمدی می پندارند که البته 98 درصدشان هم به این هدف نرسیده اند. آندسته هم که رنگین نامه و بنگاه اقتصادی هستند، از همان ابتدا موضع خود را روشن کرده اند . بخش دیگر اشکال این سیاست به اعضای مجوز از سوی وزارت ارشاد بازمی گردد که به صور گوناگون مجوز می دهد.
نماینده مجلس که همه فعالیت نشریه و سایت و خبرگزاری را واگذار می کند، مدیران اجرایی، مقام های قضایی، هنرمندان، ورزشکاران، کارکنان صدا و سیما و هر کسی که به نوعی ارتباطی و روابطی دارد از ارشاد مجوز نشریه و سایت خبری دریافت می کند. همین افراد هم به هنگام دریافت یارانه در صف جلو قرار دارند و بالاترین یارانه ها را به گواه آمارها و جداول منتشره ارشاد دریافت می کنند!
دو سال قبل وقتی معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد به رشت سفر کرد، برخی از روزنامه نگاران افشاگری کردند که برخی هفته نامه ها و روزنامه ها چندین برابر دیگر نشریات یارانه دریافت کرده اند بدون آنکه کار متفاوتی انجام داده باشند و معاون وزیر قول پیگیری داد اما ...
این نوع رفتارها موجب می شود که عرصه رسانه ای ایران یک عرصه حرفه ای، موثر و آگاهی بخشی قابل رقابت نباشد و افکار عمومی هم برای مدیر رسانه و خبرنگار و روزنامه نگاری که غیرحرفه ای کار می کند، تره خرد نکند!
سیاست معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد همان سیاست عطالله مهاجرانی وزیر اسبق ارشاد است که می گفت آنقدر مجوز بدهیم و به قول خودش عرصه رقابت ایجاد می کنیم تا آنهایی که توان ماندن دارند، در این صحنه بمانند. الان دو سال است که به جز معدودی از رسانه ها یارانه بقیه هم حذف شده و گفته می شود قرار است از بهمن ماه امسال در این خصوص اتفاقی بیفتد.
این سیاست نادرست طی دو دهه گذشته موجب می شود که بسیاری از افراد حرفه ای در روزنامه نگاری عطای این حرفه را بعد از سال ها تلاش و آموزش و حرفه ای شدن کنار گذاشته و به مشاغل دیگری روی آورند و آنچه در فضای روزنامه نگاری می ماند، اغلب کسانی هستند که فقط درد نان دارند.
آنها هرگز به فرهنگ سازی، آموزش و هدایت مردم و انجام وظیفه و رسالت خود نمی اندیشند زیرا یا با آن آشنایی ندارند و یا اساس آن را باور ندارند. کلام آخر اینکه شایسته است برای جبران آنچه بر سر عرصه رسانه به خصوص رسانه های مکتوب آمده است، مدیران حرفه ای حوزه روزنامه نگاری در کشور و استان ها و از جمله در گیلان، قزوین و مازندان با تشکیل کمپین یا نشست های هم اندیشی و البته ارشاد هم دخالت کند که بهتر خواهد بود برای این فضای مسموم و غیرحرفه ای و کاسب کارانه چاره اندیشی کنند. باید رسانه قادر باشد با درک درست از شرایط کشور، هجمه دشمنان، حضور فضای مجازی قوی در آن سوی آب های ایران با آن همه شبکه ها و سایت ها که علیه نظام و ارزش ها تبلیغ می کنند و ... به رسالت خویش عمل کرده و در کنار مردم و مسئولان آگاه، پاکدست و دلسوز برای اعتلای ایران اسلامی و حفط اقتدار و امنیت کشور تلاش و همت کنند.
منتظر دیدگاه های مدیران رسانه ای در این راستا هستیم و اعلام کنند که رسانه های ما با این شیوه به کجا می روند و چه باید کرد؟
2007