بزرگنمايي:

گیلان آنلاین - روزنامه معین چاپ گیلان در شماره دوشنبه 20 شهریورماه، مطلبی در قسمت سرمقاله با عنوان پسر کو ندارد نشان از پدر؛ رانت پدری یا پتانسیل فرزندی؟ به قلم صاحب مقصودی در ارتباط با بازی های ضعیف سینا دست نشان پسر سرمربی تیم فوتبال ملوان بندرانزلی و لزوم تعالی بازیکنان بر اساس ظرفیت های خودشان منتشر کرده است.
الگیلانوی اخیر که این بار بین تیم های سپیدرود رشت و ملوان بندرانزلی در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی رقم خورد، خارج از نتیجه عجیب 3 بر 1 به سود تیم میهمان یعنی ملوان، نکته جالب دیگری را نیز در فوتبال کشورمان نمایان کرد و آن مصداق این بیت فردوسی است که می گوید: پسر کو ندارد نشان از پدر – تو بیگانه خوانش، مخوانش پسر.
لازم است متذکر شوم که اگر فردوسی طوسی اصرار فراوان دارد سهراب شاهنامه را همچو پدر، رستم دستان نشان دهد، لابد هنری در بال و بازوی وی دیده است، اما به قول گزارشگر دربی شمال، پسر دست نشان در مقایسه با پدر، بازیکن فوق العاده ای نبود و نیست و اینکه چرا به یار ثابت این روزهای ملوان تبدیل شده، برای خیلی ها جای سئوال است.
شاید اگر ملوان دربی را می باخت، ضعف های مفرط سینا دست نشان، پسر نادر دست نشان بیشتر نمایان می شد. دست نشان پدر در دوران بازیکنی، فوتبال نساجی را متحول کرد و در چندین دوره یا آقای گل لیگ دسته اول کشور بود یا در هرم برتر آن قرار داشت. در دوران مربیگری نیز پگاه گیلان را در همین جام حذفی به فینال رساند و یادگاری ارزشمندی از خود برای فوتبال رشت برجای گذاشت تا به وی لقب امپراطور دهند.
اما سینای 29 ساله نشانی از دست نشان پدر نداشت، تا جاییکه نادرخان مجبور به تعویض وی شد، نادر حتی در مصاحبه بعد از بازی نیز با تایید عملکرد ضعیف پسر گفت: سینا تحت فشار است و باید به شرایط عادی بازگردد.
امپراطور باید از ژنرال و سلطان درس بیاموزد، ژنرال امیر قلعه نوعی که اصلا پسرش را وارد فوتبال نکرد و هوتن جان مشغول دور دور با ماشین های گران قیمت است، سلطان علی پروین هم بعد از اینکه دیگران قصد داشتند پسرش را به جهت رشوه کلامی در ترکیب ثابت تیم هایی حتی پرسپولیس نیز قرار دهند اما خود پروین وقتی به توانایی های محمد اقا در جنبه های دیگر پی برد، در عنفوان جوانی وی را از فوتبال دور کرد و درس و مشق تجارت به وی آموخت، اگرچه در اولین آزمون، پسر سلطان بدهی 25 میلیارد تومانی بر جای گذاشت اما اینها رقمی نیست که سلطان را از مسیرش منحرف کند.
ناصرخان حجازی هم اگرچه پسرش را به استقلال آورد اما آتیلا به ذخیره ثابت ابی پوشان در دوران حضور ناصرخان تبدیل گشته بود و اندک بازی های وی به دوران پسا ناصرخان مربوط می شود.
در این میان شاید اکبر میثاقیان بتواند ادعا کند پسرش نشانی از پدر دارد، چراکه پدر در دوران بازیکنی به شهرت اکبر اوتی رسیده بود و بهتاش نوجوان هم پس از حضور همزمان با پدر در باشگاه های مس کرمان، خونه به خونه، بادران و اکنون هم سیاه جامگان دیگر به این توانایی رسیده تا اوت دستی های بلندی پرتاب کند و امید زیادی دارد تا این عنوان را از پدر برباید.
شاید باتوجه به سن و سالش بتواند گام های مهمتری نیز در فوتبال بردارد که باید منتظر ماند و دید؛ اما آنچه مشخص است وقتی سی سالت شد و همچنان با رانت پدر قرارداد می بندی نه پتانسیل خود، بهتر است جهت حفظ آبروی پدر هم شده جای را برای دیگران باز کنی.
2007