بزرگنمايي:

نسیم گیلان -
از کشتی دنیا عقب افتاده‌ایم
٠
٠
اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
صدرالدین کاظمی| با نگاهی کلی به روز اول مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی، می‌توانیم همه‌چیز را در یک جمله خلاصه کنیم: اینکه فاصله کشتی ما با کشتی دنیا روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شود. این فاصله در سه بخش فنی، روحی و فیزیکی به وجود آمده. ما در سه بخش عمده کشتی از دنیا عقب افتاده‌ایم. در چهار وزنی که دیروز مسابقاتش برگزار شد، به جز یک مسابقه که آن هم تا حدودی با زرنگی‌های خاص عبدولی توانستیم برنده شویم، یعنی مقابل حریف روس که آن هم کشتی‌گیر درجه اولی نیست و در خود روسیه هم به عنوان نفر المپیکی در نظر گرفته نمی‌شود، توفیق دیگری نداشتیم. بنابراین باید گفت که ما یک تلنگر دیگر هم خوردیم؛ تلنگری که می‌گوید ما باید شرایط خودمان را با شرایط کشتی جهان هماهنگ کنیم. سوای این باید به این نکته اشاره کنیم که فقط آدم‌های نابغه و خارق‌العاده می‌توانند در اولین حضور جهانی‌شان به مدال دست پیدا کنند. در تیم ما هیچ آدم خارق‌العاده‌ای وجود ندارد. یعنی ما فاقد کشتی‌گیرانی در کلاس جهانی هستیم. البته برخی از این ورزشکاران جرقه‌های خوبی می‌زنند و چهره‌های با استعداد خوبی هستند. در همین وزن‌ها ما قابلیت قهرمانی جهان را در سال‌های آینده داریم ولی الان خیلی زود است که انتظار داشته باشیم قهرمان دنیا بشوند. برای رسیدن به مدال طلای جهان اینها باید مراحل مختلفی را پشت سر بگذارند. ما این آگاهی را باید به مردم بدهیم که با این کشتی‌گیران رسیدن به مدال جهانی کاری بسیار بسیار دشوار و برخی مواقع غیر ممکن است. چون این کشتی‌گیران در کلاس جهانی قرار ندارند. این کلاس جهانی به مرور دست‌یافتنی می‌شود. ما که کشتی‌گیر خارق‌العاده نداریم باید منتظر بمانیم تا شکوفایی همین استعدادهای حال حاضر. البته اگر مسیر را به درستی برای‌شان طراحی و هموار کنیم.
ناصرپور ضعف آنالیز داشت
حال اگر بخواهیم کمی ریزتر به رقابت‌ها بپردازیم، در وزن 55 کیلوگرم نماینده کشورمان در مبارزه اول 8 هیچ برنده می‌شود و سپس 10 بر صفر می‌بازد. این تفاوت بیشتر برمی‌گردد به نوع کشتی‌گیری مبارزان کشورمان. در مسابقات جهانی کشتی اول با کشتی دوم تفاوت بسیار زیادی دارد. در رقابت ناصرپور و حریف ازبکستانی‌اش دیدیم که رقیب او به خوبی نماینده کشورمان را آنالیز کرده بود و راه‌های عبور را بر او بسته بود. در نهایت هم این حریف از یک فرصت استفاده کرد و مسابقه را برد. اما کشتی‌گیر کشورمان بر خلاف حریفش نتوانسته بود آنالیز خوبی داشته باشد و ناکام ماند.
دلخانی تا حدی شانس مدال دارد
در وزن 63 کیلوگرم دلخانی وضعیت متفاوتی داشت. دلخانی سه، چهار سال است که در کشتی ایران مطرح شده است. از همان روزی که موفق شد مدال برنز دنیا را در رده سنی جوانان دشت کند، دیده شد و به خوبی مورد حمایت قرار گرفت و به تورنمنت‌های معتبری هم رفت. اما هنوز با کشتی‌گیرهای درجه اول دنیا فاصله دارد. در مبارزه او با حریفش که حریف مقتدری هم بود، دیدیم که دلخانی با استرس وارد شد و نتوانست کار خودش را انجام دهد. این خیلی سخت است که از وجود امثال دلخانی‌ها صاحب مدال طلا شویم. حالا شاید امروز دلخانی، اگر خودش را باور داشته باشد، بتواند راحت‌تر در شانس مجدد با کشتی‌گیر کره‌ای روبه‌رو شود. در رابطه با شانس کسب مدال برنز توسط دلخانی نیز باید بگویم که این کشتی‌گیر شانس بدی برای جایگاه سوم ندارد، هر چند کار بسیار سختی پیش رویش قرار گرفته. البته نباید از این نکته هم غافل شویم که او شانس بالایی هم برای کسب برنز ندارد چرا که حریفان سختی در این مرحله در انتظارش هستند.
کاویان‌نژاد در وزن خودش نیست
کاویان‌نژاد از نظر نتیجه، ضعیف‌ترین نتیجه را بر جا گذاشت. البته این نتیجه خیلی دور از ذهن نبود. کاویان‌نژاد اساسا یک کشتی‌گیر 67 کیلوگرم است که بنابر شرایط خاصی در 72 کشتی گرفت. گویا قصد دارند او را به یک وزن بالاتر هم ببرند. به اعتقاد من کاویان‌نژاد یکی از با استعدادترین کشتی‌گیران حال حاضر ایران است. اصلا نباید شکست او را ملاک قرار دهیم. او هم در جای اشتباهی قرار گرفته بود و هم خیلی زود روانه میدان جهانی شد. او هنوز ذهنیت جوانان و امید را دارد و باور ندارد که می‌تواند در جهانی بزرگسالان جایی پیدا کند. به اعتقاد من او از همه کسانی که در جهانی امسال شرکت کرده‌اند برای رسیدن به قهرمانی جهان در سال‌های آینده واجد شرایط‌تر است. این نتیجه امروز واقعا شگفت‌انگیز بود. اما بیشتر از هر چیزی استرس حضور در یک میدان بزرگ روی این جوان تاثیر گذاشت و این ناکامی رقم خورد.
عبدولی بدنش کم آورد
در مورد عبدولی باید بگویم که این کشتی‌گیر از لحاظ بدنی مقابل حریف آذربایجانی کم آورد. سعید هیچ‌وقت به اندازه کافی تمرین نمی‌کند. او همیشه با 60، 70 درصد آمادگی‌اش راهی مسابقات می‌شود و آن قدری که باید زحمت نمی‌کشد. کاری که سعید در کشتی ایران انجام می‌دهد، کاری است بر پایه دل و جرات. او اگر برگردد به سال 2011 که هم آماده باشد، هم جسور و هم فنی هنوز هم می‌تواند صاحب بهترین مدال دنیا شود. در همین مسابقه نیمه نهایی دیروزش او باید برنده می‌شد اما بر طبق روال چند سال گذشته که در ثانیه‌های پایانی مسابقات زیادی را در آزاد و فرنگی واگذار کردیم، سعید هم باخت. اینکه در 23 ثانیه آخر عبدولی هیچ تلاشی نکرد نشان می‌دهد که او شرایط آمادگی مناسبی نداشت که بتواند حمله‌ای را متوجه حریف کند. اعتراضات او نیز مثل همیشه بی‌دلیل بود که توجیهی نداشت.